Afgelopen week was ik een paar dagen op vakantie in Sevilla. Alleen reizen leidt soms tot bizarre situaties. In het hotel zat een Nederlands stel te ontbijten. Achteraf gezien had ik hen beter kunnen begroeten in het Nederlands, gewoon goede morgen in plaat van buenas dias.
Ik zat rustig te ontbijten en El Pais te lezen. Ineens hoorde ik de vrouw tegen haar man zeggen: “Het geeft echt niet dat we vannacht niet konden vrijen. Je bent vast heel moe van de reis.” Die man was helemaal depressief, “Ja, ik ben ook geen achttien meer”. Ik had echt last van plaatsvervangende schaamte en verslikte me bijna in mijn koffie. Vreemd dat mensen in het buitenland niet goed letten op de mensen in hun omgeving.
Vervolgens gingen ze alle namen van vissen in het woordenboek opzoeken. Om te beginnen met “oester” vanwege de afrodiserende werking. Ik dacht, deze relatie is snel ten einde, als je niks anders meer met elkaar te bespreken hebt dan de namen van vissen.
De volgende dag zag ik hen weer in de hotellobby. We checkten tegelijkertijd uit maar gelukkig sprak ik toen alleen maar Spaans. Toch voelde het wel ongemakkelijk, er werden namelijk twee taxi’s besteld om naar het vliegveld te gaan. De taxichauffeur wilde mijn koffer pakken maar de andere blauwe koffer was van hen. Op het vliegveld stond ik in dezelfde rij om in te checken. In de lobby van het hotel viel het me al op dat hun relatie bekoeld was, ondanks dat zij het niet erg vond dat hij geen achttien meer was.
Ik vind het altijd leuk om te kijken naar vliegtuigen die landen en opstijgen. Ineens stond de man naast me en hij wilde een gesprek beginnen maar daar had ik geen zin in. Later zag ik dat ze niet meer bij elkaar zaten terwijl daar wel ruimte voor was. Hij zat met zijn rug naar haar toe. Het lijkt me echt vervelend als je relatie op vakantie eindigt. Wat doe je dan met je gezamenlijke koffer?
Heerlijk!