Hetzelfde. Hoezo?

Update: vandaag (26 november) heb ik een afspraak gemaakt met de apotheker om  een oplossing te vinden.

Vorige week werd ik gebeld door mijn apotheker. De merkmedicijnen gaat hij vervangen door generieke medicijnen. In het begin van dit jaar heb ik ook dezelfde wissel geprobeerd maar ik werd beroerd van de “neppillen”. Na een hoop gedoe kreeg ik toen weer de medicijnen van AstraZeneca. Ik voelde me hierdoor een stuk beter. Het is een vreemd verhaal. In januari waren de medicijnen hetzelfde maar later toch niet. Nu belt hij me op met de mededeling dat hij de generieke medicijnen gaat leveren.

Door mijn medicijngebruik gaat hij failliet, hij kan het verschil in de prijs zich niet permitteren. Complete onzin, hij heeft inmiddels drie zaken in Utrecht en hij rijdt een dikke BMW. Lijkt er niet op dat de zaken slecht gaan. De zorgverzekeraars geeft hij steeds de schuld van al deze ellende. Goed onderhandelen dat heeft hij in zijn acht jaar durende apothekersopleiding niet geleerd. Toen ging het nog over de exacte inhoud van een medicijn. Volgens hem zijn de medicijnen allemaal hetzelfde, geen enkel verschil. Hoe vaker hij het herhaalde hoe minder ik hem geloofde. De dure medicijnen wil hij niet aan mij verkopen, dat is ethisch gezien niet verantwoord, want de pillen zijn hetzelfde. Toch nog een apotheker met principes maar daar word ik niet veel wijzer van.

De vervelende bijwerking van dit gesprek is, dat ik me steeds realiseer dat bijna niets hetzelfde is. Een kip is niet altijd dezelfde kip, je hebt plofkippen en biologische kippen, de speculaasjes smaken niet allemaal hetzelfde, varkensvlees is ook niet hetzelfde, je hebt varkens die hebben gespeeld in hun leven, dat zijn de blije varkens volgens de verpakking. De spinazie van Iglo is niet hetzelfde als de spinazie van de Albert Hein. De koffie die ik met mijn Bialetti zet is niet dezelfde als de koffie die uit een Senseo komt.

Zo kan ik nog eindeloos doorgaan. In deze wereld is niets hetzelfde althans dat probeert men ons wijs te maken. Alle mensen zijn verschillend en daardoor zijn de wensen ook anders. Wat men ons ook probeert wijs te maken is dat duur beter is dan goedkoop. Daar gaat het dus fout, naast het feit dat niets hetzelfde is, is in dit geval goedkoop beter dan duur. Ik begrijp er helemaal niets van. Het enige wat je kunt zeggen is dat er meer is dan hetzelfde.

Gedichten uit de oude doos

Gedichten die door mij zijn geschreven begin jaren negentig. Een manier om de saaie schooldagen door te komen. Het zijn tijdloze gedichten die, volgens mij, na twintig jaar nog steeds het lezen waard zijn.

 

Regen – druppel
Water- spat
Ruiten – wisser
Riool – gat

Para –pluie
Wat gebeurt er nu,
Hoorbaar regen, zichtbaar niet
Eenmaal buiten
Het regent dat het giet.

De dingen om haar heen

De oude vrouw zit op een bank.
in de schaduw onder een boom,
beschermt tegen de hete zon.
Ze kijkt naar de dingen om haar heen.

Twee kinderen proberen een eend te pakken .
Langzaam gaat ze terug naar haar jeugd.
Ze denkt aan haar man met zijn mooie glimlach,
die eens liefkozend hier naast haar zat.

Voorzichtig probeert zij zijn hand te strelen.
Dan hoort ze een eend hard kwaken, en
zij beseft dat hij hier nooit meer zal zijn.
Met een zakdoek droogt ze haar tranen,
ze kijkt naar de dingen om haar heen.

Doorgebreid

 


Sinds een paar weken ben ik bezig met het breien van een sjaal. Breien vind ik een rustgevende bezigheid, geen schermpje waar ik uren naar zit te staren.

Vandaag heb ik mijn laatste bolletje wol voor mijn sjaal gekocht, 150 centimeter lijkt me lang genoeg. Omdat ik het jammer vind dat mijn breiproject bijna klaar is, heb ik meteen garen voor een andere sjaal gekocht. Onderdeel van het plezier is om naar de wolwinkel te gaan en daar garen te kopen. Één grote wand vol met garen. Het is bijna onmogelijk om te kiezen. Ik vind het fijn om aan de wol te voelen, het moet lekker zacht zijn en een klein beetje pluizen.

Een aantal opties had ik uitgekozen. Het is best lastig om in te schatten hoe de wol eruit ziet als het gebreid is. Ik kies altijd voor bol met een gemelangeerde draad in een bepaalde tinten. Het geeft een prachtig resultaat en het is volkomen uniek, er bestaat geen tweede sjaal die hetzelfde is.
De meneer in de winkel zei tegen me dat ik erg creatief ben. “Je pakt steeds een bol garen die alleen wordt gekozen door creatieve mensen”. “Het viel me al eerder op dat je niet om een patroon vraagt en zelf bedenkt hoe je het doet.” Door deze aanmoediging maakte ik een een andere keuze. Zes verschillende kleuren wol die afwisselend worden gebreid, met andere woorden door elkaar gebreid. Het duurde even totdat hij begreep wat ik wilde. Hij dacht dat ik één bol wilde breien en daarna een andere bol. “In uw hoofd ziet u het al helemaal voor u”. Ik dacht: “Nou, in mijn hoofd zie ik wel meer helemaal voor me”. Dat is dan waarschijnlijk mijn creativiteit. Hoe dan ook, mag het een koude winter worden. Met mijn sjaals ben ik er helemaal klaar voor.

En klaar is mijn sjaal

IMG_0018