Elkerliek, ziekenhuis in het zuiden

slagboom

Helmond en ik het wil niet echt vlotten. Ik werd door een echtpaar tegengehouden toen ik de gesloten afdeling waar mijn moeder verblijft wilde verlaten. “U mag niet van de afdeling af” Dacht even dat ik echt gek werd. “Zit ik nou op een gesloten afdeling zonder het zelf te weten?” Op mijn vraag waarom ik niet weg kon kreeg ik het antwoord “U draagt geen jas”. Ik dacht deze mensen moeten zelf terug naar de afdeling. Mijn antwoord: “Waar bemoeit u zich mee” viel verkeerd. Echt bla bla bla. “Als u het niet erg vindt ga ik naar het toilet”.

Tweede incident. Ik fietste naar het ziekenhuis en reed op de weg in plaats van het fietspad. Ik had het fietspad niet gezien. Na een stukje fietsen sta ik voor een slagboom. Ik dacht “Wat een gezeik zo kan ik er niet door”. Achter mij stond auto te toeteren. Mensen op de stoep riepen naar mij “Mevrouw dat is niet goed”. “Niet goed wat is dit voor gedoe!” Met wat trekken en duwen, kon ik langs de slagboom. Ik wilde wel op het fietspad rijden maar dat hield abrupt op.
Ik weet het niet hoor, wat een toestanden om helemaal niks. Mijn oom vertelde me dat ik mijn fiets moest parkeren in een fietsgarage (in Helmond????) en met een golfkarretje naar de ingang van het ziekenhuis zou worden gebracht.
Ik kreeg het gevoel dat ze klantvriendelijk over willen komen nadat ze de bezoekers van ziekenhuis eerst gek hebben gemaakt. “Oh wat fijn, ik mag met een karretje dan hoef ik mijn fiets niet bij de ingang neer te zetten”

Vandaag was de buurvrouw op de kamer van mijn moeder, ook niet al te helder. Bij binnenkomst begon ze een verhaal te vertellen waar ik niets van begreep. Voor de verwarring van een ander kan ik even niet veel sympathie opbrengen. Alles is al verwarrend genoeg. Het was wel erg grappig dat ze “We gaan nog niet naar huis” begon te zingen toen haar kinderen naar huis wilde gaan. Het einde van het dit liedje had ze wel aangepast aan haar situatie “We gaan nog niet naar huis want ons moeder ligt in het ziekenhuis”. Dat lijkt op een heldere geest.

Leuke knopjes waren er genoeg, maar zonder toestemming heb ik nergens op gedrukt.

Vraag het maar