Iedereen kent wel de situatie dat je in een winkel of restaurant bent en het personeel je een verhaal vertelt waar je helemaal niks van begrijpt. En waar je ook niks van wilt begrijpen, bijvoorbeeld omdat het bloedheet is en je ergens wilt gaan zitten waar het koel is. Om er voor te zorgen dat die ander ophoudt met praten, betaal je. Einde probleem, althans dat hoop je.
Vandaag is het bloedheet. Op mijn werk was het heet en in mijn huis is het nog heter. Voor wat verkoeling ben ik naar de Hema gegaan. Om vier uur hebben ze daar een Happy Hour, altijd leuk. Ik nam een kopje koffie en twee stukjes taart en om me helemaal happy te voelen een kaasbroodje. Ik kon mijn geluk niet op.
Naar mijn idee is de regeling als volgt: een kopje koffie formaat normaal, niet klein, gewoon normaal. Daarbij krijg je een klein stukje gebak en voor 50 cent een tweede stukje. Alles bij elkaar opgeteld €2,50. Dat was bij de Hema het concept van “Happy Hour”. Dat ze dit hebben veranderd dat wist ik niet. Een bejaard echtpaar vroeg aan mij hoe het werkte. Ik deed mijn best om het uitleggen, maar er bleef veel verwarring. Mijn laatste zin was: ‘Ach u bent bij de Hema, echt duur wordt het nooit’.
Inmiddels wilde ik afrekenen. Het eerste probleem was dat ik twee kopjes koffie in één kopje had gedaan. Dat is al heel raar, je drukt op normaal, je kopje zit vol, voor zover ik het begrijp, is er niets aan de hand. Gewoon een kopje koffie. De dame achter de kassa zegt vervolgens dat ze had gezien dat ik twee keer op een knopje had gedrukt. Geen idee. Zou kunnen, ik ben niet zo handig met knopjes. Een ander probleem was dat ik twee stukjes taart had. Dat mocht er maar één zijn, volgens de nieuwe Happy Hour regels. Ze wilde me “matsen” door me een extra kopje koffie te verkopen. Vanaf dat punt kon ik haar niet meer volgen. Ik vond het allemaal prima, het is warm, ik wil afkoelen en me niet druk maken.
Een stukje taart terugleggen dat mocht niet in verband met de hygiëne. Ik dacht: ‘laat maar gaan, dit slaat nergens op’. Het kaasbroodje kon ook niet terug, dat is wel consequent. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf niet weet waarom ik überhaupt iets terug wilde leggen. Ik begreep dat wat op mijn dienblad lag niet de juiste combinatie was. Hoe het wel moest, geen idee.
Ik had inmiddels wel genoeg gehoord en wilde betalen. Einde probleem. Alles was wat mij betreft afgehandeld en ik luisterde nog maar half naar wat ze zei. Vervolgens zegt ze: ‘Nou wordt het wel erg duur hè, bij de Hema. Ik vind het veel te duur voor twee kleine stukjes taart, twee kopjes koffie en een kaasboordje, € 5,75, dat is echt veel geld’. Een minuut eerder werd ik nog gematst en nu is het te duur. Ik begrijp ineens waarom ze bij de Hema bijna failliet zijn. Welke kassamedewerker klaagt er nou tegen een klant dat wat de klant koopt veel te duur is. Zonder dat hij tot dezelfde conclusie is gekomen en geen probleem ziet.
Nou, Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam dat heb je slecht geregeld. Een klant die zich happy voelde en met een klote gevoel de winkel verlaat en niet eens weet waarom.
