Mijn Hemeltje

Spirituele ervaring of werd ik gewoon gek. Ik liep ik door Barcelona en ik zag een gotische kerk. Van buiten was er weinig aan te beleven maar van binnen was het prachtig. Ik heb een tijdje zitten rondkijken in de kerk tijdens de kerkdienst. Achterin de kerk zat een pastoor in een biechthokje. Ik wilde met hem praten maar durfde dat niet goed. Er gebeurde al iets typisch bij het aansteken van de kaarsjes. Één voor mijn moeder en één voor mijn vader en Jeroen kan ook wel wat hulp van God gebruiken. Je moest een muntje van twintig cent in een apparaat gooien en dan ging er een lampje branden. De eerste twee keer ging het goed maar het derde lampje voor Jeroen wilde niet gaan branden. Toen werd ik behoorlijk boos, stond ik vloekend in de kerk en moest ik me inhouden om niet tegen het apparaat te gaan slaan. Bovendien dacht ik dat God Jeroen nu al had opgegeven. Daar werd ik ook boos om, maar ja misschien kost hij meer dan twintig cent.
Vervolgens ben ik naar de pastoor in het biechthokje gegaan om te vragen of mijn moeder in de hemel is en daar rust heeft gevonden. Ik dacht ik wil het gewoon weten en deze pastoor heeft het antwoord. Het was een beetje vreemd dat ik de pastoor niet kon zien. Maar goed, zijn antwoord was dat alleen God weet of ze in de hemel is. Als ze het laatste heilige sacrament heeft gehad, een katholieke begrafenis heeft gehad en ze een goed mens was dan kan ze naar de hemel. Daar voldoet ze wel aan dus ik veronderstel dat ze in de hemel is. Ik werd ook nog gezegend door de pastoor. Kan nooit kwaad dacht ik.

Ik heb toen mijn zus geappt met de mededeling dat ons Mam in de hemel is en dat ze daar rust heeft gevonden. Ik vond het een mooie boodschap die ook troost geeft. Daar dacht mijn zus totaal anders over. Ze vond het ECHT een hele rare actie. De hemel bestaat niet, het is totale onzin. Van haar moest ik teruggaan naar mijn hotel en mocht er niet meer uit. Ik moest contact opnemen met Altrecht omdat ik hartstikke manisch was. Bij Altrecht vonden ze het gelukkig niet zo vreemd, maar ik moest het wel rustiger aan gaan doen.

Alles bij elkaar was het een beetje vreemd om in plaats van vergiffenis voor je zonden, te vragen of mijn moeder in de hemel is aangekomen. Maar als je het nuchter bekijkt was er niet zo veel aan de hand. Ik ben gewoon de kerk uit gegaan met een opgelucht gevoel.