Maand: september 2018

Rollator terreur

VVV'tje itemprop="discussionURL"Geef een reactie

Afgelopen week ben ik ’s middags boodschappen gaan doen om kinderen op een step te vermijden. Uiteindelijk is dit tijdstip niet veel beter. In de supermarkt word ik namelijk steeds door een of andere, mogelijk dementerende bejaarde met een rollator aangereden. Een verontschuldiging kan er niet vanaf. Ze kijken me boos aan. Alsof het mijn eigen schuld is dat ik word aangereden, omdat ik voortdurend op de verkeerde plek sta. Het doet best zeer maar dat realiseren ze zich niet.

Vandaag ben ik drie keer aangereden door dezelfde bejaarde. Dat vind ik wel verdacht, is hier sprake van opzet.? Het was ook iedere keer een frontale botsing. Ik vermoed dat ze snel door de supermarkt loopt om zo een positie in te innemen waardoor ze frontaal tegen me kan aanrijden. Ik ken deze vrouw, ze is mijn buurvrouw. In de twintig jaar dat ik hier woon heb ik haar nog nooit gesproken. Ze faciliteert de activisten die bij me voor de deur staan, dan ben ik snel klaar met iemand.

Bij de kassa stond ze achter me in de rij. Toeval of opzet? Zo kon ze nog een paar keer met haar rollator tegen me aanrijden. Ik heb toen gezegd dat ze wat afstand moest houden bij de kassa. Door haar reactie werd het duidelijk dat het opzet was. “Mijn boodschappen moeten nu op de band en ik kan er niet bij” “Dat klopt want u bent nu nog niet aan de beurt, u zult wat meer geduld moeten hebben. En stop met het tegen me aanduwen met de rollator”. Vervolgens gooide ze haar spullen van een afstand op de lopende band. Het incontinentiemateriaal vloog door de supermarkt en landde tussen mijn spullen. Ik heb toen alles wat van haar was terug in een winkelmandje gegooid. Toen bleek dat ze er niet bij kon omdat ze last had van haar rug. Dat vond op zich ik wel zielig, maar ik had er geen zin in om haar te helpen. Het is haar eigen schuld. Van dit soort militante gedrag houd ik niet.

Ze moesten eigenlijk alle voertuigen met wielen in de supermarkt verbieden. Alleen een winkelwagentje en verder niets.

Dierenpension Merkx

VVV'tje itemprop="discussionURL"Geef een reactie

De afgelopen tijd denk ik steeds dat ik iets in mijn huis wil hebben dat leeft. Ik woon klein en dat beperkt de mogelijkheden. Je komt al snel uit op ratjes, witte muizen of  een python of een goudvis. Ratten en muizen vind ik op zich best oké. Ik ben alleen bang dat ik de helft van de tijd op mijn knieën door mijn huis moet kruipen om ze te vangen. Van slangen houd ik helemaal niet want die kun je niet knuffelen. Het moet wel aaibaar zijn. Vissen zijn meer een decoratief object in je interieur

Een buurjongen had twee ratten en als hij op vakantie ging vroeg hij altijd of ik voor ze wilde zorgen. De kooi werd dan in mijn huis gezet omdat ze zich anders eenzaam zouden voelen. En uiteindelijk hierdoor doodgingen. Dit begreep ik niet helemaal omdat ze samen waren. Ze maakten ongelofelijk veel lawaai omdat ze met hun pootjes steeds langs de tralies van de kooi krabden. Als ze door mijn huis liepen schrok ik me steeds rot. Lag ik rustig op de bank een boek te lezen en opeens liep er een rat langs mijn nek.

Ik heb ook ooit voor de goudvis van de buren gezorgd toen ze op vakantie gingen. Het aquarium werd bij mij in huis gezet. De goudvis zag er niet goed uit, hij was een beetje grijzig. Er hing een pompje in het aquarium dat een borrelend geluid maakte. De hele dag dat borrelend geluid vond ik behoorlijk irritant. Het was wel grappig dat de goudvis er steeds beter uitzag. Aan het einde van hun vakantie was hij weer mooi oranje.

Toen ze de vis kwamen ophalen waren ze enigszins teleurgesteld. Eigenlijk hadden ze gehoopt dat de vis was dood gegaan. Ik was echt verbaasd, had ik al die moeite voor niks gedaan? De buurvrouw had de vis cadeau gekregen van vrienden voor haar verjaardag. Maar ze wilde helemaal geen vis en ze had ook geen zin om er voor te zorgen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat ik de vis mocht houden. Dat was niet volgens de afspraak. Ik werd ineens opgezadeld met een vis. Volgens hen had ik veel meer affiniteit met de vis dan zij. “Mayke de goudvis fluisteraar”. Spoel hem door het toilet was mijn suggestie. Dit vonden zij niet zo’n goed plan, dat was zielig. Zet hem op marktplaats, vonden ze ook geen goed voorstel. Ze wilden zeker weten dat koper goed voor de vis zou zorgen Ik baalde enorm en kreeg de neiging om de vis met aquarium en al uit het raam te gooien. Uiteindelijk heb ik het aquarium bij hun voor de deur gezet. Ik ben geen asiel voor ongewenste vissen. Ze waren verbaasd maar zo makkelijk kom je niet van je vis af.

Ik wil best voor andermans dieren zorgen maar ze komen niet meer bij mij in huis.