Gisteren voelde ik me niet echt lekker en ik had geen zin om boodschappen te gaan doen. Ik dacht slim te zijn door naar de biologische supermarkt te gaan
Bij de Ecoplaza verwachtte ik minder mensen, hoger opgeleid, meer fatsoen en minder egocentrisch. Het is misschien te veel verwacht en dat realiseer ik me ook maar niet onmogelijk. De producten zijn duurder dat moet dan ook tot uitdrukking komen in de sfeer en het gedrag van de mensen in de winkel. Dat het beter is voor het milieu dat interesseert me niet echt, de hele wereld gaat toch wel naar de verdommenis. We zijn gewoon te laat.
Het was drukker in de winkel dan verwacht, maar niet te druk. Het was even zoeken naar de juiste producten maar alles bij elkaar verliep het soepel. Eenmaal bij de kassa aangekomen begon het drama. Vlak voor de kassa reed een vrouw me klem met haar winkelwagentje zodat ze voor me in de rij kon gaan staan. Aso, ik had maar een paar dingen en dan gaat zij met haar volle karretje voor me staan?
De kassière was nieuw en ook niet zo slim. Van de helft van de groente die ze moest afrekenen wist ze niet wat het was. “Wat is dit?” “Bleekselderij” “Is dit boerenkool?” “Nee, rucola” “Dit is een grote rode peper” “Het is een puntpaprika” “Oh”. Zo ging het nog wel even door, gember, zoete aardappelen, munt… Een beetje inwerken had geen kwaad gekund. Misschien was de kassière ziek en stond de vakkenvuller ineens achter de kassa? Maar toch…
Vervolgens ging de vrouw aan de kassière uitleggen hoe je een kalkoen maakt voor de kerst. Het kan dan wel een biologische winkel zijn waar mensen meer tijd nemen om hun boodschappen te doen en het allemaal persoonlijker is, maar dit is niet meer commercieel. Ik wilde niet horen wat ze allemaal te zeggen had. Het liefst had ik met mijn handen op mijn oren een kerstliedje gezongen. “Dennenboom, oh dennenboom wat zijn je takken wonderschoon. Ik heb je laatst in het bos zien staan, toen zaten er nog geen kaarsjes aan..” Uiteindelijk besloot ik om de capuchon van mijn jas over mijn hoofd te doen. Het hielp niet echt, maar het voelde wel beter.
Nu heb ik alleen nog maar beschreven wat er voor mij aan de kassa gebeurde. Achter mij in de rij was het ook hommeles. Om te beginnen was de klant achter mij erg ongeduldig. Ik had mijn boodschappen nog niet allemaal op de band gezet en zij zette haar blikjes drinken ook al op de band. Daar heb ik een hekel aan. Eerst een balkje en dan pas kan iemand anders zijn boodschappen erop zetten. Er moeten regels zijn anders wordt het chaos in de supermarkt. Ik was een beetje boos en geïrriteerd waardoor ik het balkje nogal lomp op band legde. Hierdoor viel er per ongeluk een blikje van de band af. Ik ben nog wel zo vriendelijk om het op te rapen en het terug op de band te leggen. Dat had ik beter niet kunnen omdat ik op de voet van de vrouw stapte. “Au, je stampt op mijn voet!” Nou heb ik redelijk lompe schoenen aan misschien dat het daar aan ligt, maar ik heb niet op haar voet gestampt. “Je moet beter uitkijken, eerst valt het blikje, dan stamp je op mijn voet!” Ik bood mijn excuses aan maar dat hoorde ze volgens mij niet eens. Mijn eerste reactie was eigenlijk “Laat dat mens voor mij dan ook haar kop dichthouden” maar die woorden kon ik gelukkig inslikken. Dan zou de pleuris uitbreken in de ecoplaza en dat wilde ik niet.
http://www.kindertube.nl/kerstliedjes/kerstliedjes-filmpjes.html#top