Hamsterloze zelfbedieningskassa

Het zijn weer hamsterweken bij de AH. Die shit beesten zitten weer overal. Mijn zus en nichtje hadden met Oud en Nieuw bedacht om een kersthamster in mijn bed te leggen. Ik lag net lekker in het bed van mijn neef Bas toen ik wat raars voelde bij mijn voeten. Wat is dat!? Een fucking kersthamer! Ze hadden mazzel dat ik te ziek was om naar beneden te gaan. Dan had ik de hamster op een vuurpijl gebonden en de lucht in geschoten. Of ik had de hamster ritueel kunnen verbrand.

Maar dit terzijde. Ik was bij de Albert Hein vandaag en ik had een boodschappentas nodig. Ik wilde er één kopen bij de zelfbediengskassa. Daar hingen alleen maar tassen met de nare rare hamsters erop. Ergens achteraan hingen nog een paar gewone tassen. Alle hamstertassen haalde ik eraf om een gewone tas te kunnen pakken. Begint zo’n meisje van de AH te zeuren. Als je ze echt nodig hebt zie je ze nooit, ze komen alleen als je geen hulp wilt. Ik probeerde haar uit te leggen dat ik geen tas met hamsters erop wilde. Daar ga ik echt niet mee over straat! “Meent u dit nou echt?” vroeg ze. “Ja!” Ze begon te klagen dat alle hamstertassen op de grond lagen. “Dat is mooi, dan kan ik er lekker op gaan stampen”. “Dan krijgt u een winkelverbod, er zijn grenzen”. “Lijkt me lastig om te handhaven. Maar goed als je erop staat dat ik ze weer ophang, dan doe ik daar niet moeilijk over”. Waar is het concept klantvriendelijkheid gebleven. Ze had haar excuses moeten aanbieden voor die gekke tassen en mijn hamsterleed moeten verzachten. Een speciale hamsterloze zelfbedieningskassas, dat zou ook mooi zijn.

Mijn voorstel is dat alle hamsters naar een Albert Hein Hamster Pension moeten gaan. Ze zijn aan het dementeren, dat veroorzaakt de chaos in de winkels. Hamsters die op de verkeerde plek in de winkels staan, waardoor je geen hamsterkorting krijgt. Hamsters die eindeloos staan te zeuren over hun ouderdomskwaaltjes. “Nee, ik wil niet meer bij de broodafdeling staan, dan krijg ik last van mijn poten.” Ik verwacht dat ze binnenkort voorgoed verdwenen zijn.

Draaideur Nijntje

In het UMC kun je een ribfluwelen Nijntje kopen, de opbrengst gaat naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Met dit geld kunnen zieke kinderen wat leuks gaan doen. Ze hadden verschillende kleuren: bruin, grijs, roze, groen, wit en blauw. Ik twijfelde over de kleur en stelde mijn aankoop steeds uit. Tot het moment dat ik zag, dat er alleen nog maar bruine en grijze Nijntjes waren. De verkoopster in de winkel wist niet of er nog andere kleuren op voorraad waren.

In de draaideuren bij de ingang hingen er Nijntjes als kerstdecoratie. Ik vroeg aan de verkoopster of ze er één blauwe voor me uit wilde halen. Bruin en grijs vond ik niet echt feestelijk. Het was onmogelijk om een Nijntje eruit te halen, “Daar kunnen we niet aan beginnen”. Nou ja, dan koop ik maar een bruin Nijntje

Ze begreep wel dat een blauwe leuker was voor mijn kleinzoon. Ik ben 46 dus het zou kunnen, maar ik vind het nogal vroeg om oma te zijn. Ik overwoog nog even om te zeggen dat ik zelf graag met een knuffel slaap, dat er helemaal geen kleinzoon was. Ze vroeg of het een cadeautje was. Ja inmiddels wel, dan was ze nog even bezig met inpakken terwijl er een lange rij achter me was ontstaan.

Na de kerst haalden ze de kerstversiering uit de draaideur. Ineens stond er een blauw Nijntje in de winkel. Gelukkig had ik het bonnetje bewaard en de kaartjes er nog aan laten zitten. Ik wilde mijn bruine Nijntje ruilen voor de blauwe. Ik hoopte erop dat ik niet weer als een oma zou worden aangesproken. Helaas, ik kon hem ruilen en ze begreep dat mijn kleinzoon er blijer van werd. Helemaal omdat op het Nijntje glitters zaten. Nu heb ik ineens een disco-Nijntje

Ik voel me inmiddels hoogbejaard. Wat gebeurt er als ik echt een oma zou kunnen zijn, word ik dan een overgrootmoeder?

Hoe dan ook hoop ik dat de kinderen in het WKZ een leuke middag hebben.