De bomen in bloei, licht lentegroen siert de stad
Toen werd het grijs, de bloesem gehuld in een zwarte sluier
.
Buiten was het stil, sinister stil
Waar anders mijn stad zo vol van leven is
.
Ik voelde me verslagen en triest
Hoe kan dit gebeuren op zo’n mooie lentedag
.
Ik volgde het nieuws,
Op zoek naar een antwoord
.
Het echte antwoord zal ik nooit vinden,
Het gaat aan de waanzin voorbij.
.
De zon schijnt weer, de bomen nog in bloei
Maar een grijze mist hangt nog over de stad.
.
Laten we samen doorgaan
En de stad weer tot leven brengen.
Dank je Mayke. Je gedicht ontroert me. Liefs Trudy
Heel mooi, Mayke. Recht uit je hart geschreven, helemaal raak.
Anja