vrouwvolvragen

Spookrijder of padvinder

Mayke Merkx 22 augustus 2018 VVV'tje itemprop="discussionURL"Geef een reactie

De afgelopen dagen heb ik moeite met het opvolgen van impliciete dan wel expliciete aanwijzingen als ik op de fiets zit. Zo moest ik van een mevrouw, zo’n type geelvestje en wegversperring, afstappen en gaan lopen omdat er wegwerkzaamheden waren. Ik zag werkelijk niemand echt aan het werk. Er was één man, die wat stenen aan het verleggen was. Ik dacht “Volgens mij is dit een project voor mensen met mogelijkheden, oftewel werkvoorziening”. Daarom wilde ik niet gaan lopen en zei dit ook tegen haar “Ik kan hier prima fietsen”. Dat was niet zo slim omdat ik haar dan niet serieus nam. Het was beter geweest om gewoon te gaan lopen. Ik kreeg een hele preek van haar “Ik sta hier toch niet voor niets!” Ja, dat vroeg ik me dus af. Om snel van haar gezeur af te zijn ging ik lopen.

Gisteren was ik in de fietsenstalling bij het station. De stalling was zo vol dat ik mijn fiets in de kelder moest zetten. Balen, want dan moest ik met mijn fiets de trap af. Ik volgde een eindeloze route voordat ik bij de trap kwam. Uiteindelijk zette ik mijn fiets in de stalling. Voor de zekerheid maakte ik een foto van de plek waar ik mijn fiets stond anders vind hem nooit meer terug.

Toen ik terugkwam begreep ik niet hoe ik de fietsenstalling uit moest gaan. “Volg ik de pijlen op het fietspad of ga ik terug naar waar ik vandaan ben gekomen?” Ik besloot om terug te gaan, dan negeerde ik wel de richting van de pijlen. Voor mijn gevoel waren de pijlen een aanbevolen rijrichting. In individuele gevallen is het niet verstandig om de richting van de pijlen te volgen. In mijn specifieke geval, teruggaan naar waar ik vandaan gekomen ben, is het juist handig om tegen de richting van de pijlen in te rijden. Daar dacht de man van de fietsenstalling heel anders over “Mevrouw u bent een spookrijder!” Ik probeerde hem uit te leggen dat de pijlen een aanbevolen rijrichting zijn en dat het niet verplicht is om ze te volgen. “Het is gevaarlijk als u tegen de richting in rijdt, niemand verwacht dat u daar rijdt.” Mensen verwachten altijd andere dingen van me, dat is niks nieuws. Als ik de pijlen had gevolgd was ik vanzelf bij de uitgang van de fietsenstalling gekomen. Ik kreeg er een Escher-gevoel bij, een pad dat nergens eindigt. De volgende keer zal ik de pijlen volgen maar dan hoop ik wel dat ik bij de uitgang kom.

Eerder gerelateerd bericht:Wat zijn we aan het doen?

Dode hoek

Mayke Merkx 20 augustus 2018 VVV'tje itemprop="discussionURL"2 reacties

Na twee jaar was ik weer toe aan een nieuwe bril. Door mijn huidige bril zie ik erg slecht, steeds denk ik “Ik kan het echt niet zien”.

Opticiens vind ik altijd een malafide business. Mijn wens is één bril waarmee ik goed kan zien, zowel van dichtbij als van veraf. Ik hoef geen tweede bril gratis, ik wil gewoon één goede bril. Zou mogelijk moeten zijn, zou je zeggen.

De bril die ik nu heb is van Specsavers, daar koop ik nooit meer een bril. Bij de aanschaf word je goed geholpen maar daarna moet je niet meer terugkomen. Ik heb zeker een half uur moeten wachten voordat iemand een schroefje kon aandraaien. Je moet ook wachten op een plek in de winkel waar niemand je ziet zitten. Zodat klanten niet kunnen zien dat je eindeloos zit te wachten. Toen ik haar ook nog vroeg om even te kijken of de pootjes van de bril bijgesteld moesten worden, was dat echt teveel gevraagd. “Nee hoor, dat is niet nodig” zei ze zonder ook maar even goed te kijken. Na enig aandringen kreeg ik het antwoord dat ze daar nu geen tijd voor had, het was zo druk. Het was helemaal niet druk maar service verlenen dat brengt geen geld op. De boodschap was duidelijk, kom vooral niet meer terug.

Vandaag ben ik naar Pearl gegaan voor een nieuwe bril. Ze waren erg aardig maar om kort te zijn: het zijn een stelletje idioten. Zoals de hele opticienbranche uit idioten bestaat. Het probleem is altijd de glazen.

Nada je een montuur hebt uitgezocht, koop je de glazen. Dan begint de ellende. Ze hadden vier verschillende soorten glaspakketen variërend van brons tot diamant. Je zou denken dat je met de bronzen glazen prima ziet, geen krassen op het glas krijgt, geen dode hoek hebt. Die dode hoek vind ik nog het vreemdst. Niemand wil een bril waarin voor twee derde van het glas een dode hoek zit. Met je bril wil je gewoon goed kunnen zien en niet alleen als je recht vooruit kijkt. Het zou verboden moeten zijn dat ze je een bril verkopen met een dode hoek.

Het gemak waarmee de opticien de glazen aanprijst is onbegrijpelijk. Hij begint bij brons dan zilver vervolgens goud en eindigt bij diamant. Het is sowieso onjuist diamant zou platina moeten zijn. Eigenlijk zou hij bij diamant moeten beginnen. Dit zijn de beste glazen waarmee u alles goed kunt zien, dat is de standaard. Wilt u minder zien dan moet u goedkopere glazen kopen. Twee derde van de wereld is dan vaag, maar dat is uw keuze. Het is in ieder geval voordeliger. Mensen met weinig geld worden met zo’n kansloze bril opgescheept. Ik zou me dood schamen als opticien. Het kan natuurlijk ook nog zo zijn dat ik de duurste glazen heb gekocht maar waarvan de prijs en kwaliteit verhouding onevenredig is. Dat een kleine dode hoek niet vijf zo duur hoeft te zijn als een grote dode hoek. Nou ja, je merkt het al ik begrijp het eigenlijk niet. Hopelijk staat de bril oké en kan ik er goed mee zien.

Happy, happy meal

Mayke Merkx 17 augustus 2018 VVV'tje itemprop="discussionURL"Eén reactie

Gisteren was ik niet helemaal happy en ik dacht misschien kan een Happy Meal me weer wat opvrolijken. Normaal gesproken ga ik alleen op vakantie naar een Mc Donalds omdat het universeel is. De Mc Donalds in Spanje is wel anders dan in Nederland maar met de verschillen kan ik prima leven.

Wat ik gisteren zo leuk vond bij de Mc was het zelfbedieningspaneel. Het scrollen en allerlei opties aantikken, ik werd er helemaal blij van. Ik ontdekte ook steeds nieuwe opties, bijvoorbeeld frisdrank zonder ijsblokjes. Het was wel een overvloed aan mogelijkheden maar dat maakte het combineren nog leuker. Eerst wilde ik een Cheeseburger met medium friet en medium cola inclusief mayonaise. Toen wilde ik een Big Mac of toch misschien een Quarter Pounder? Wat zijn de opties van een Happy meal of Big Mac Menu? Kan ik dan andere uitgebreidere keuzes maken of juist niet? Zo was ik wel even bezig. Een groepje tieners zat achter mij te eten en die lagen dubbel van het lachen. “Die bejaarde snapt er echt helemaal niks van”. “Mevrouw, mevrouw u moet rechts op de hamburger drukken!” riep een jongen. “Dat weet ik ook wel, ik onderzoek alleen de opties!” was mijn antwoord. Wat me verbaasde was dat er niemand van Mc Donalds me kwam helpen. In de tijd dat ik met het apparaat stond te spelen, hadden er zeker vijf mensen hun bestelling kunnen doen. Ik werd er in ieder geval weer vrolijk van, patat erbij, cola medium zonder ijs, oh nee, annuleer bestelling, begin hier met bestellen….

Ik heb inmiddels de zelfbediening ontdekt en leef me helemaal uit. Bij de AH wil ik ook niet meer langs de kassa. Ik doe alles zelf wel.

Dit doet me overigens wel denken aan het filmpje het “Sample Abuser” van Larry David. Dat moet ik toch een keer uitproberen in een Nederlandse ijssalon. Eens kijken hoe ver ik kan gaan.

“You‘re abusing your sampling privileges . Two samples the most. You can’t just go on sample after sample…”

Sunny side

Mayke Merkx 15 augustus 2018 Poëzie en Literatuur itemprop="discussionURL"Geef een reactie

always up

sunny side up

Draagbare audio

Mayke Merkx 9 augustus 2018 Mayke´s Mengelmoes itemprop="discussionURL"Eén reactie

Afgelopen week heb ik een Bose bluetooth speaker gekocht. Er komt mooi geluid uit, en omdat hij rond is 360 graden geluid. Een beetje irritant is dat de speaker kan praten. Ik word vriendelijk begroet: “Hallo accu 90%, verbonden met iPhone van Mayke en iPod touch van Mayke”. Mocht ik me alleen voelen dan praat in ieder geval de speaker nog tegen me.

Bij de Mediamarkt wilde niemand me helpen, wat moet zo’n bejaarde met een bluetooth speaker? Ik luisterde dus maar mee met andere klanten. Er was een meisje die een bamboe speaker wilde omdat dit beter was voor het milieu. Daar is dus ook een markt voor. Heel hypocriet koos ze voor een andere speaker omdat het geluid beter was. Een jongen wilde een JBL speaker omdat al zijn vrienden deze ook hadden en dan kon hij zijn speaker koppelen. Hierdoor krijg je een all-surround effect als je met je vrienden in het park zit. Uiteindelijk koos hij voor Sony omdat deze een disco-effect had, lampje op de maat van de muziek. Die wilde ik dus absoluut niet, ik zou er gek van worden van al die gekleurde, flikkerende lampjes.

Toen ik naar de muziek luisterde uit mijn speaker, dacht ik er ineens aan dat er in veertig jaar veel veranderd is op het gebied van draagbare muziek. Ik begon met een Walkman en ik heb nu een speaker. Was tot nu toe het apparaat waar de muziek “opstond” leidend, nu is de speaker draagbaar en leidend, de telefoon is een bron van de muziek. Hieronder een kort overzicht van de geschiedenis van de draagbare audio.