Geestig

Geestenherkenning

Gisterenavond keek ik op de website van de Volksuniversiteit of ik nog een leuke cursussen kon volgen in het najaar. Ze hadden veel cursussen, over de meest uiteenlopende onderwerpen. Zo is er bijvoorbeeld een cursus “Geestenherkening: Theorie en Praktijk”. Toen ik dit zag was ik niet echt verbaasd. Bij Trijn van de Leemput gaven ze ooit een cursus hoe regel ik mijn eigen begrafenis. Biedt wel meer zekerheid omdat het vast staat dat je doodt ga. Van het bestaan van geesten ben ik niet overtuigd. De cursus lijkt me hetzelfde als olifanten spotten op de Veluwe.

In theorie en praktijk

De naam van de cursus doet echter vermoeden dat geesten sowieso bestaan, je hoeft ze alleen nog maar te herkennen. Het is fascinerend dat de cursus bestaat uit een theorie en een praktijk gedeelte.

Het lijkt me lastig om de theorie in de praktijk te brengen. Net zoals het theorie gedeelte voor je rijbewijs ook eenvoudiger is dan de praktijk.

Goede vraag: Hoe herken ik een geest?

Het herkennen van geesten kan tot veel verrassingen maar ook tot angsten leiden. Komen de geesten naar jou toe of is het beter om naar hen toe te gaan? Kun je ze zien, voelen en ruiken zoals een natte hond? Ik vraag me überhaupt af of het mogelijk is om in tien lessen geesten te leren herkennen. Misschien lukt het als je veel aanleg hebt en er voor openstaat. Volgend trimester is er hopelijk een cursus, “Geesten laten verdwijnen: Theorie en Praktijk”. Het lijkt me namelijk wel prettig om de herkende geesten uit je leven te verbannen.

Metafysisch

De spirituele wereld is niet echt iets voor mij, te metafysisch, ongrijpbaar, verontrustend. In het Spaans zegt men “si no lo veo, no lo creo” (Als ik het niet zie, dan geloof ik het niet).
Mocht je geïnteresseerd zijn in deze cursus, dan moet ik je teleurstellen. Ik heb het verkeerd gelezen, er staat: “Gesteenteherkening: Theorie en Praktijk”. Vast ook heel leuk en erg concreet.

Entiteiten

Als je erg teleurgesteld bent dat er geen cursus geestenherkening bestaat dan kun je via de onderstaande link kijken naar de documentaire van Frans Bromet over geestenoverlast. Quote van de geestenverdrijfster: “Ik noem het liever entiteiten. Geesten daar gaan films over, dat is niet wat echt is”. De bewoonster van het huis met geesten, gelooft evenmin in geesten.

Wie niet waagt te zeuren…

Op het station Utrecht Centraal stond ik op het perron een sigaret te roken in het daarvoor bestemde vak. Er stonden ook een conducteur en een reizigster te praten. De zus van de conducteur, geboren in 1951, was de eerste vrouwelijke verzekeringsagent in Nederland. Ze had voor hem een man-vrouw polis afgesloten. De kosten van de polis zijn echter zo hoog dat er bijna niets uitgekeerd wordt. Dit pikt hij niet en is een rechtszaak begonnen tegen de ING. Hij verwacht er zelf niet veel van, maar ze zijn in ieder geval nog wel even met hem bezig. Volgens de reizigster kun je het nooit zeker weten:“Wie niet zeurt wie niet wint”.

Bril vol verdriet

Een echtpaar staat voor de etalage van een opticien. Zij heeft een nieuwe bril waar hij niet blij mee is. Door zijn negatieve opmerkingen kijkt ze erg verdrietig. De bril is tuttig, maakt haar tien jaar ouder, ze ziet er dom uit en echt aantrekkelijk is nu ook niet meer.

Vervolgens zegt hij: “Als je nou eens leuk kijkt“. Zij doet haar uiterste best om “leuk” te kijken. Nu is hij ineens blij: “het is een leuke bril, als je leuk kijkt”. Ik dacht als hij nou eens leuk kijkt dan lijkt hij niet zo’n hork.

Hersenspinsels

Hersendonor

De Nederlandse Hersenbank blijft me benaderen omdat ze willen dat ik mijn hersenen doneer voor wetenschappelijk onderzoek. Eerlijk gezegd had ik natuurlijk al lang kunnen doorgeven dat ik het niet wil. Als ik word gebeld door een onbekend nummer denk ik direct: “Oh daar zijn ze weer, ze willen mijn hersenen”. Ik vind het een eng idee dat ik zonder hersenen deze wereld verlaat.

In mijn hersenen zit mijn hele persoonlijkheid, mijn kennis en mijn onmogelijkheden. Je weet nooit wat er in de toekomst allemaal mogelijk is. Misschien kunnen ze mijn hersenen uitlezen met een computer zoals bij een auto in de garage. Dan hebben ze de volledige toegang tot mijn leven.

Transplantatie

Ik denk dat het niet wenselijk is om hersenen te transplanteren. Wat is het meest bepalend, hoe je lichaam eruit ziet of je persoonlijkheid? Het lijkt me overigens best grappig als mijn hersenen in een sportief lichaam terecht komen. Zou ik dan naar de sportschool gaan? Of zijn het mijn hersenen die niet zo van sporten houden? Het probleem van transgender ligt natuurlijk op de loer. Een man- vrouwverwisseling is zo gebeurt. Gezichtstransplanatie komt aardig in de buurt, leven met het gezicht van een ander. Dit kun je met plastische chirurgie weer terug knutselen naar je eigen gezicht. Het schijnt ook zo te zijn dat het getransplanteerde gezicht er anders uitziet omdat het zich aanpast aan de vorm van de schedel. Het meest enge vind ik dat het gezicht kan worden afgestoten, geen idee wat dan nog de opties zijn. Hoe dan ook, tijd om door te geven dat ik mijn hersenen niet wil doneren.

Signaal

Mijn tante van 75 heeft sinds kort een iPad en internet. Ze heeft geen enkele ervaring met de digitale wereld en ik vind het erg dapper dat ze op deze leeftijd er nog aan begint. Zoals gebruikelijk ging het internet aansluiten niet helemaal soepel. Overspoelt door nieuwe termen en mogelijkheden raakte ze af en toe toch wat in de war. De KPN vroeg haar: “Mevrouw wat voor signaal heeft u, analoog of digitaal? “Ik denk een anaal signaal”.