Radicaliseren

Radicaliseren

Vanochtend heb ik naar het Spaanse nieuws gekeken en daarna begon ik me te vervelen. Wat zal ik vandaag eens gaan doen met dit regenachtige weer? Terwijl ik koffie aan het zetten was, wist ik het ineens: radicaliseren. Ik ga gewoon een dagje radicaliseren, zo kan ik een goede invulling geven aan mijn dag.

Hoe radicaliseer ik? Om te beginnen moet ik ergens tegen zijn, dat is niet zo moeilijk. Ik ben tegen de hulpverlening. Maakt niet uit wie het is of wat het inhoud, ik ben tegen! Het lijkt erop dat er geen einde komt. Een ergotherapeute bijvoorbeeld die me adviseert om boodschappen te gaan doen bij de Albert Hein met de appie-app. Zolang de hamsters daar nog zijn, ga ik er niet naar toe. Dat begreep ze niet, een inlevingsvermogen van niks.

Vervolgens moet ik de hulpverlening op een gewelddadige manier bestrijden. Bomgordels zijn erg hip tegenwoordig. Een bomgordel breien lijkt me een goed plan. Met een uit repen geknipte plastic tas van de Albert Hein. Het moet natuurlijk wel een beetje angstaanjagend zijn. Een door zachte wol gebreide gordel neemt niemand serieus. Een breipatroon kan ik op het internet waarschijnlijk niet vinden. Een voorbeeld van een echte bomgordel lijkt me niet zo moeilijk. Met een beetje creativiteit komt het vast goed.

Vanmiddag komt er iemand van het buurtteam, vraag me niet waarom en ook niet wat ze komt doen. Ik vind het een inbreuk op mijn privacy, in mijn huis moet ik alles kunnen doen waar ik zin in heb, inclusief radicaliseren en het breien van bomgordels. Zit ik straks lekker te breien en dan moet ik alles ineens opruimen en volledig meewerken aan absurde plannen. Ze gaat me vast vragen wat ik heb gedaan vandaag. Ben benieuwd hoe ze zal reageren op mijn antwoord: Spaanse nieuws kijken en radicaliseren.

Ik heb in ieder geval genoeg te doen vandaag.

Mocht iemand zich zorgen maken over mijn radicalisering, dan kun je informatie vinden op de website van de overheid.

Een bekende dreigt te radicaliseren. Waar kan ik hulp of informatie krijgen? Rijksoverheid vraag en antwoord

 

 

Doorgebreid

 


Sinds een paar weken ben ik bezig met het breien van een sjaal. Breien vind ik een rustgevende bezigheid, geen schermpje waar ik uren naar zit te staren.

Vandaag heb ik mijn laatste bolletje wol voor mijn sjaal gekocht, 150 centimeter lijkt me lang genoeg. Omdat ik het jammer vind dat mijn breiproject bijna klaar is, heb ik meteen garen voor een andere sjaal gekocht. Onderdeel van het plezier is om naar de wolwinkel te gaan en daar garen te kopen. Één grote wand vol met garen. Het is bijna onmogelijk om te kiezen. Ik vind het fijn om aan de wol te voelen, het moet lekker zacht zijn en een klein beetje pluizen.

Een aantal opties had ik uitgekozen. Het is best lastig om in te schatten hoe de wol eruit ziet als het gebreid is. Ik kies altijd voor bol met een gemelangeerde draad in een bepaalde tinten. Het geeft een prachtig resultaat en het is volkomen uniek, er bestaat geen tweede sjaal die hetzelfde is.
De meneer in de winkel zei tegen me dat ik erg creatief ben. “Je pakt steeds een bol garen die alleen wordt gekozen door creatieve mensen”. “Het viel me al eerder op dat je niet om een patroon vraagt en zelf bedenkt hoe je het doet.” Door deze aanmoediging maakte ik een een andere keuze. Zes verschillende kleuren wol die afwisselend worden gebreid, met andere woorden door elkaar gebreid. Het duurde even totdat hij begreep wat ik wilde. Hij dacht dat ik één bol wilde breien en daarna een andere bol. “In uw hoofd ziet u het al helemaal voor u”. Ik dacht: “Nou, in mijn hoofd zie ik wel meer helemaal voor me”. Dat is dan waarschijnlijk mijn creativiteit. Hoe dan ook, mag het een koude winter worden. Met mijn sjaals ben ik er helemaal klaar voor.

En klaar is mijn sjaal

IMG_0018