Briefwisseling met meneer Bloei geschreven voor Up Cliëntenblad Lister. Deze keer was het thema bloei. Met een illustratie van Xandra Knoth.
Beste meneer Bloei,
Ik begrijp dat u het druk heeft nu de lente weer is aangebroken. Een hele klus om alles weer tot leven te brengen. Wat ik altijd zo knap vindt is dat u iedere boom en bloem een tijdstip geeft om te gaan bloeien. Ik verheug me elk jaar weer op het moment dat de magnolia voor mijn raam tot bloei komt. Nu bloeit de gouden regen ook erg mooi.
De reden van deze brief is dat mijn hoofd maar niet tot bloei wil komen. Het blijft hangen in een kille miste, een glibberige ijsvlakte. Iedere dag kijk in de spiegel om te zien of ik een blos op mijn wangen heb gekregen van de lentezon. Helaas ben ik nog steeds bleek en lijk wat levenloos. Wat zou u me kunnen aanraden om ook tot bloei te komen? Misschien ben ik een laatbloeier dat kan natuurlijk en moet ik gewoon nog even wachten. Maar toch, wanneer gaat de zon mij weer verwarmen en loopt mijn gevoel uit als groene blaadjes aan een boom.
Iedereen adviseert mij om naar buiten te gaan, wandelen in het bos of fietsen door de polder. En hier dan vooral van te genieten. Als het nog geen lente in je hoofd is, is het moeilijk om te genieten. Beter gezegd het kan zelfs gaan irriteren, de lammetje dartelen in de wei en ik neem het ze kwalijk. “Achterlijke dieren, sta eens even stil dan zul je ook zien dat het allemaal niet zo mooi is als het lijkt.” Ik moet het ze eigenlijk gunnen dat ze nog zo jong zijn en zorgeloos kunnen rondrennen.
Je kunt allerlei cursussen volgen en healingsessies doen om de lente tot je te laten komen. Maar Meneer Bloei u weet toch ook dat het niet zo eenvoudig is. Alles kost tijd en moeite en om op een bedje met bloesem te gaan liggen zoemen dat is niet voldoende. Ik drink liters lindebloesemthee maar daar gaat mijn buik alleen maar zeer van doen. Vroeger toen ik nog jong was had ik lentekriebels en werd ik verliefd op meerdere jongens tegelijk. Helaas of misschien gelukkig hoefde ik niet te kiezen want het was niet wederzijds. Jammer dat ik toen niet wist dat het fijne lentegevoel weg kon gaan. Het was vanzelfsprekend, net zoals dat er na iedere winter weer een lente komt.
Ik hoop dat ik snel weer tot bloei kom en daarna verder kan gaan groeien. Dat mijn wortels steviger in de grond zitten en ik het positieve gevoel kan vasthouden. Waardoor ik beter bestand ben tegen de kilte die in mijn hart wil kruipen.
Hopelijk heeft u even tijd om over deze brief na te denken. Ik geloof dat u me kunt helpen en met een oplossing komt.
Vriendelijke Groeten,
Mayke
Beste Mayke,
Dank je voor de mooie brief die je me hebt geschreven. Voor mij is het moeilijk voor te stellen dat de lente niet doordringt in je hart. Ik zou ook zeggen, kijk om je heen en geniet. Ik zorg er inderdaad voor dat alles aan de beurt komt. Eerst de sneeuwklokjes en krokussen, dan de blauwe druifje en tulpen. De gouden regen bloeit na de magnolia. Zonder regelmaat zou het een zooitje worden, dan weten de mensen ook niet waar ze aan toe zijn. Eerst bloeiende rozen en dan de sneeuwklokjes het zou een dolle boel worden.
Zoals iedere plant en bloem op zijn beurt moet wachten geldt dat misschien ook voor jou. Ergens in je hart zit nog een zaadje van licht en warmte en dat gaat ontkiemen waardoor ook jij weer tot bloei komt. Het is inderdaad een voorrecht van de jeugd om onbezonnen en vrolijk te kunnen zijn. Zo kunnen ze zich goed ontwikkelen en sterk worden.
Ik ken je niet goed, dit is de eerste brief die ik van je ontvang. Daarom wil ik niet met allerlei adviezen komen dat doen mensen in je omgeving al en daar kan ik niets aan bijdragen. Wat ik wel weet is dat sommige mensen kwetsbaarder zijn dan anderen en niet zo makkelijk tot bloei kunnen komen. Je zegt het zelf al je hebt sterke wortels nodig om overeind te blijven staan bij tegenslagen in het leven. Zodat je bij een harde wind meebuigt en niet zult breken. Soms krijg je in het leven krassen in je ziel en het kost tijd om deze weer minder diep te laten worden.
De cursussen en healingsessies daar heb ik niet zoveel vertrouwen in. Het zal het natuurlijke proces van de loop van je leven niet veranderen. Met de lindebloesem zou ik stoppen of in ieder geval minder ervan drinken. Wat je wel moet doen is blijven is hopen en dromen. Op een dag sta je weer in bloei en groeien er groene blaadjes het is een natuurlijke cyclus. Het kan soms wel even duren en misschien wel veel langer dan je had gehoopt. Als het weer eens erg kil is in je hoofd, sluit dan je ogen en denk aan de magnolia in bloei voor je raam. Probeer iedere bloem te zien en kijk naar ieder blaadje van de bloem. Ga in je gedachte dan weer terug naar de grote bloeiende boom. Misschien lukt het je niet in een keer maar ook volgend jaar gaat de boom weer bloeien. Dan kun je naar de boom kijken en door er meer van te genieten kun je de bloemen beter onthouden.
Als ik je brief lees voel ik je verdriet, ik ben er ook door geraakt. Lieve Mayke, het zaadje van licht en warmte zit in je hart en het komt weer tot bloei, geloof me
Veel liefs en sterke, meneer Bloei
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
