Gisteren wilde ik graag nog een bril kopen. Ik heb een varifocale bril en een varifocale zonnebril. Mijn bril zonder neusvleugeltjes zakt snel af en met wat zweten zakt hij nog verder af. Een derde bril voor de afwisseling leek me wel handig. Nu loop ik regelmatig zonder mijn bril op omdat het me mateloos irriteert. Ik heb een neurotische tik ontwikkeld om elke 10 seconden mijn bril terug te duwen.
De verkopers bij Specsavers zijn niet echt behulpzaam. Ik kreeg een ingewikkelde uitleg over welk montuur me het beste zou passen; petite oftewel maat 51. Na een keuze te hebben gemaakt, bleven er drie brillen over. Ik vroeg aan de verkoper of hij even wilde kijken welke me het beste stond. “Mevrouw maak maar een selfie met uw mobiel dan kunt u zelf zien of hij leuk staat. U kunt ze ook app’en naar vrienden”. Met andere woorden; val mij er niet mee lastig. Ik maakte een aantal foto’s maar kon toch niet kiezen. Even overwoog ik om naar huis te gaan, wat een gedoe. Maar ik was op een missie en wilde niet onverrichter zake weggaan.
Uiteindelijk had ik een montuur gevonden, nu nog alleen de glazen uitkiezen. Ik legde de opticien uit dat ik een varifocale bril wilde, zoals ik er nu al een heb. “Dat zijn dan twee dezelfde brillen! Mevrouw u heeft een luxe probleem!” Een computerbril was wel een zinvolle investering. Met zo’n bril kan ik echter niet de straat op omdat mijn zicht beperkt is tot 4 meter. Het computerscherm is scherp, je nabije collega’s kan je nog goed zien en daarna wordt het mistig. De dame zat met haar armen te zwaaien om aan te geven tot hoever ik scherp zou kunnen zien. Een armlengte is geen vier meter tenzij je een reus bent maar dat terzijde. Overigens ben ik al best vaag van mezelf en wordt het er niet veel beter op als ik “vage mensen” in de verte zie. Dat probleem kon de dame niet oplossen.
“Mevrouw, varifocaal heeft twee zones en u wilt drie zones en dat gaat niet”.
“Kunt u dan de zone aan bovenkant voor verweg maken en aan de onderkant als een computerbril?”
“Nee, dat kan ik niet”.
“Gewoon de glazen omdraaien, ondersteboven?”
“Nee dat gaat niet!”
Echt gezellig was het niet meer.
Ik snap er eerlijk gezegd helemaal niks van. Een computerbril is varifocaal, dan heb je toch twee zones, of niet….? Dezelfde glazen voor dichtbij en veraf maar wel met dode hoeken aan de zijkant en je ziet een kuil als je op de laatste traptrede staat. Het is gewoon volkomen volksverlakkerij.
Gisteren zat ik op de bank erover na te denken: “een luxe probleem”. Zie ik er misschien zo armoedig uit dat ik me geen luxe kan permitteren? En al helemaal geen luxe probleem? Ik vind het uiteindelijk best een aardig probleem, een leuke aanvulling op al mijn andere problemen.