Ik ga regelmatig naar de film. Het liefst op een tijdstip dat niemand naar de bioscoop wil gaan, zaterdagochtend 11.15u. Dan kan ik rustig zitten en heb ik alle ruimte. Mensen in de bioscoop kunnen behoorlijk irritant zijn. Gisteren gebeurde er iets merkwaardigs, wat me overigens vaker overkomt. Mensen gaan vaak dichtbij me zitten terwijl er meer dan voldoende ruimte elders in de zaal is.
Toen ik binnenkwam zaten er drie mensen in een zaal met 200 stoelen. Alle ruimte leek me, maar dat viel tegen. Vlak voordat de film begon kwam er een echtpaar binnen. Omdat het vrije zitplaatsen waren, konden ze kiezen uit 196 stoelen. Ra, ra, ra waar gaan ze zitten? Niet bij mij in de buurt, hoopte ik. Helaas, ze gingen godsamme recht voor me zitten. “Dit gaat niet waar wezen” dacht ik. “Van alle stoelen waaruit je kunt kiezen, kies je net de twee stoelen voor me”. Ik ben maar gaan verzitten, er waren nog genoeg lege stoelen. Het echtpaar keek me wel merkwaardig aan, in de zin van “Wat is jou probleem”. Ze hadden overigens ook een kopje koffie bij zich, dat gebeurt ook vaak als mensen bij me in de in buurt gaan zitten. Op zich is het geen probleem maar ze blijven eindeloos in hun kopje roeren. Ook als de koffie al lang op is, blijven ze roeren. Dat vind ik erg irritant. Ik krijg de neiging om het kopje uit hun handen te rukken, “Zo klaar, koffie gaat weg”
Dan heb je ook nog mensen die voortdurend door de film heen praten. Net alsof ze thuis op de bank voor de televisie zitten. Het kritieke punt is, het moment dat de voorfilms en reclame voorbij zijn en de film begint. Ik hoop dat ze dan ze ophouden met praten. Als mensen dan nog steeds praten, ben je de klos. Dan blijven ze tijdens de hele film praten. Ik zou er bijna van gaan bidden: “Wees gegroet Maria, vol van genade, laat deze mensen godverdomme hun kop dicht houden”
Als er vaste zitplaatsen zijn en het is druk dan vraag ik altijd of de stoel naast mij leeg kan blijven. Aan de ene kant is de muur en aan de andere kant een lege stoel, dat vind ik erg prettig. Meestal lukt het wel. Totdat er een keer een pipo was die perse naast me wilde zitten. Toen hij naast me zat zei ik tegen hem dat die stoel bezet was. “Door wie dan?” was zijn vraag. “Door mij” Hij reageerde verbaasd “Hoezo heb je twee stoelen nodig?” “Kijk maar op je kaartje en dan zal je zien dat je niet naast me zit.” was mijn antwoord. Enigszins hoofdschuddend ging hij op een andere stoel zitten. Hij had ook een emmer popcorn bij zich. Ik dacht “als hij dat allemaal opeet plopt er uiteindelijk popcorn uit zijn oren”.
Ik vind het leuk om naar de film te gaan maar ik ga wel drie keer verzitten voordat de film begint. Ik heb een keer een experiment gedaan. Wat gebeurt er als je duidelijk zichtbaar met een zak chips en pielend met je telefoon in de zaal zit? Komen mensen dan ook in je directe omgeving zitten? Nee, mensen vinden dat zo irritant dat ze uit je buurt blijven.
Larry David, in the cinema
