Ik ben voor mijn doen redelijk normaal teruggekomen uit Barcelona. Van één afspraak in het UMC raak ik toch weer gestoord.
Bij de balie waar ik me moest melden was weer eens niemand te zien. Ze hebben wel een bel op de balie staan. Dat vind ik altijd knap ingewikkeld. Ik wil niet zo’n ongeduldig figuur zijn die direct op de bel gaat slaan en wacht altijd nog even. Maar ja, hoe lang wacht je dan? Al die tijd sta ik naar de bel te staren. Het zou fijn zijn als er een bordje bij stond: ‘Heeft u binnen vijf minuten niemand gezien, bel dan even’. Dat zou echt prettiger zijn want als ik voor mijn gevoel te lang moet wachten, sla ik veel te hard op de bel. Dan kijkt zo’n dame achter de balie me boos aan, met een blik van was dat nou echt nodig. Gelukkig was ze er snel en heb ik de bel niet hoeven te gebruiken.
Bij de uitgang stonden een paar kerstmannen en een kerstvrouw. Ik ben heel traditioneel ingesteld. Een kerstvrouw, daar doe ik niet aan. Deze kerstvrouw deelde mandarijnen uit. Dan gaat het helemaal fout, ik heb liever een wortel als het dan toch oranje moet zijn. Ik wilde weten of de mandarijn uit Spanje kwam. Dat wist ze niet. Ik vind dat belangrijke informatie. De ene mandarijn is de andere niet. Uit Spanje zijn ze vaak lekker sappig. Ze was helemaal beledigd dat ik de mandarijn dan liever niet wilde. Ze willen de boel een beetje opleuken voor zieke mensen, maar met een mandarijn* kom je niet ver.
Vervolgens kocht ik bij de Primera een Adventkraslot voor mijn neefje die rijk wil worden. Lijkt me een mooie manier om binnen te lopen. Ze wilde weten of ik honderdduizend of tweehonderdduizend euro wilde winnen. “Twee natuurlijk”.
Ik zei tegen haar: “Ik hoop dat hij niet verwacht dat hij tweehonderdduizend euro krijgt. Ga ik zelf namelijk wel vanuit. Staat er op: Win €200.000,-. Helder.”
Het is eigenlijk hetzelfde als “verbeterde receptuur, nu nog lekkerder”. Daar geloof ik dan in en ben stik chagrijnig als blijkt dat het ineens niet te vreten is. ‘Er stond toch op dat het lekkerder was.’ Het liefst ga ik dan naar de servicebalie van de AH, met een klacht dat het niet waar is.
Deze mevrouw zei dat hij beter hard kon studeren dat hij dan meer kans heeft om rijk te worden. Wat een onzin, ik heb hard gestudeerd maar ik heb nog steeds geen twee ton. Ik wilde het lot eigenlijk teruggeven. “Als we zo gaan beginnen, dan geloof ik er al helemaal niet meer in”. Een beetje foutieve informatie verstrekken bij de verkoop van een lot. Dat klinkt als oplichting en niet als een loterij.
Nou ja, hopelijk gaat het geld van mijn Kerstnijntje echt naar de kinderen in het WKZ.
- Wiki: Het geven van (gedroogde) vruchten bij kerstmis is een voorchristelijke gebruik. De terugkeer van het licht en het hoop mogen hebben dat de tijd waarop de vruchten weer verschijnen nabij is.