Maria verschijning in Sevilla

Tijdens mijn vakantie in Sevilla verscheen de Maagd Maria aan een pastoor. Ik was een kerk aan het bekijken en hoorde de pastoor vertellen over zijn ervaring. Voor de derde keer in zijn leven was Maria aan hem verschenen. Nog geen dag was ik in Sevilla of Maria liet van zich horen.

De verschijning
De pastoor was op zijn hoofd gevallen en lag enige tijd bewusteloos in het ziekenhuis. Rond negen uur ’s avonds verscheen Maria en de pastoor voelde zich weer helemaal opgeknapt. De dokters hadden hem onderzocht en konden niets meer vinden. Om Maria te bedanken was er een dag later een extra kerkdienst. Hij vertelde dat hij zijn leven in de handen van God legde, als hij zou zijn overleden door de val dan had hij daar vrede mee. Door de verschijning van Maria was het voor hem duidelijk dat zijn taak op aarde nog niet was volbracht. De pastoor had met de Aartsbisschop de openbaring besproken en die was van mening dat het een authentieke verschijning was. De ene verschijning is immers de andere niet. Het is meer dan geloven, ook de kerk wil harde bewijzen.

Kerkdienst
Het was een boeiend geheel, de pastoor in euforie en een misdienaar die net zo gebocheld was als quasimodo. Tijdens de kerkdienst had ik alle tijd om de kerk goed te bekijken. Ik ben niet te communie gegaan omdat ik geen overtuigde katholiek ben. De gebeden brabbelde ik zo goed als mogelijk mee. Om liefde voor je medemens te tonen moest er wel even geknuffeld worden. Gelukkig werd ik snel omarmd door een oude Spaanse vrouw en hoefde ik de griezelige man naast me niet te omhelzen.

Taxi
Dezelfde dag was ik helemaal verdwaald en ik besloot om een taxi naar mijn hotel te nemen. Sevilla is een prachtige stad maar de joodse wijk is een doolhof waarin je makkelijk de weg kwijt raakt. Met de taxichauffeur had ik een interessant gesprek over de Maria verschijning. Hij was verbaasd dat ik als nuchtere Nederlandse het geloofde. Mijn geloof was een praktische keuze om zo het gesprek gaande te houden. Juist omdat ik het niet geloof vind ik het fascinerend, maar dat terzijde. De chauffeur vertelde me dat Maria in Andalusië regelmatig verschijnt en er veel huilende Mariabeelden zijn. Hij kwam uit Noord-Spanje en vond dat ze in het zuiden een hysterische geloofsbeleving hadden. Als Maria meer dan regelmatig verschijnt, wordt het ook wat ongeloofwaardig.

Wenende Maria
Na deze Maria verschijning heb ik mijn vakantiebudget niet besteed aan een Mariabeeld maar aan twee oude prenten. Voor je het weet heb ik een huilende Maria. Daar moet ik dan mee naar de Aartsbisschop om het te laten onderzoeken. Zijn het echte tranen of iets anders, hars bijvoorbeeld. Mijn huis wordt een bedevaartsoord, met name als het beeld alleen maar huilt in mijn nabijheid.
Één ding is dan wel duidelijk; dat mijn taak op deze aarde nog niet af is.

Brunssum
Een huilende Maria is mogelijk in ons nuchtere Nederland. In het onderstaande artikel “De wenende Maria” gepubliceerd in Trouw in 1995 wordt geschreven over de huilende Maria van Brunssum.

http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/2702993/1996/07/03/De-wenende-Maria.dhtml

Volkscultuur
In de online database van het Meertens Instituut staat meer informatie over het Wenende Mariabeeld in Brunssum (Brunssum, O.L. Vrouw van Fatima)

Samenvatting

Particulier huisheiligdom, in juni 1995 ontstaan na het verschijnen van ‘bloedtranen’ op een Mariabeeldje. Ondanks de kerkelijke onderzoeken en de terughoudendheid van de kerk, blijven er bedevaartgangers komen, die er van overtuigd zijn dat op deze plaats Maria opnieuw haar verdriet over het verval in de wereld kenbaar heeft gemaakt. Het is niet onwaarschijnlijk dat de cultus rond de bloedwenende madonna van Civitavecchia (It.) in 1995 en de grote aandacht van de media hiervoor, van invloed zijn geweest op het ontstaan van deze cultus

http://www.meertens.knaw.nl/bedevaart/bol/plaats/1109

Weesgegroet

Esperanza de Triana
Esperanza de Triana

Toen een vriend van mij op vakantie was in Rome, stuurde hij een kaart met Paus Franciscus. Dat had ik aan hem gevraagd omdat ik de Paus een sympathieke man vind. Eigenlijk wilde ik een 3d kaart dan kun je de Paus leuk laten bewegen maar die hadden ze niet. Met deze kaart ben ik ook erg blij. De paus staat nu in de boekenkast vriendelijk naar me te zwaaien. Soms valt de kaart op de grond en denk ik “o nee, de Paus valt van zijn geloof, snel weer terugzetten”.

Na Pasen kreeg ik van Itziar “un estampa”, de “Ntra. Sra. De la Esperanza Triana”; een bidprentje met daarop de afbeelding van de Maria van Triana. Ze was op vakantie geweest in Sevilla tijdens de Heilige Week (La Semana Santa de Sevilla). Ze had vier verschillende bidprentjes meegenomen en ik mocht er één kiezen. Daar heb ik wel even de tijd voor genomen, ik koos de Maria die het beste bij me past. Huilend maar toch met een glimlach. Ik ben er erg blij mee. De Maria van Triana is de heilige van de wijk in Sevilla waar tegels en keramiek worden gemaakt. Daarom heeft ze de bijnaam “De Maagd Maria van de tegels” (La Virgen de los azulejos). Achterop het prentje staat een gebed. Een gezamenlijk gebed ging me te ver.

Van mijn zus heb ik ooit een plastic beeldje van “Bernadette van Lourdes” met heilig water er in gekregen. Als ik het afstof zing ik altijd, “Avé, avé Maria avé”. Toen mijn oma overleed kreeg ik een speeldoos met het liedje van Bernadette. Het zat in een beeldje van Maria in de grot. Ik had het er vrij snel vanaf gesloopt omdat ik wilde weten waar de muziek vandaan kwam. Een duivelse actie, denk ik nu.

Inmiddels heb ik een aardige verzameling van katholieke souvenirs. Het kan vast geen kwaad, maar of het helpt is weer wat anders.

Het liedje “Te Lourdes op den Bergen” kun je hier horen.