Vrijdag was ik op het Domplein. Aan de klokken kon ik horen dat er een begrafenis was. Zoals ik al eerder had gezien stond er een “rouwbus“. Een goede oplossing om mensen naar de begraafplaats of het crematorium te brengen. Vooral omdat in de binnenstad weinig parkeerplek is. Steeds vroeg ik me af, waar is de kist. Een rouwauto zag ik namelijk niet staan. Toen de bus langsreed zag ik dat de kist in de bus stond. Vol ongeloof keek ik de bus na. Doodskisten geven me altijd een naar gevoel. De overledene is weg maar toch niet echt weg.
Op de achterkant stond “Tours v.i.p.”. Ik weet niet waar het v.i.p betrekking op heeft, op de overledene of de rouwende passagiers. Mijn eerste reactie was “doodeng om met de kist in een bus te zitten”. Staat hij wel goed vast of begin de kist te schuiven bij een scherpe bocht of een keer hard remmen. Stel nou dat je een ongeluk krijgt, kan de kist daartegen, is het niet een groot risico omdat de kist makkelijk een ander kan verwonden als hij eenmaal begint te glijden
Ik wilde wel meer weten over de bus en bezocht hun website. Alle faciliteiten werden beschreven. Er is bijvoorbeeld een toilet aanwezig voor “kleine boodschap”, wat doe je dan met een dringende grote boodschap? De verlichting in de bus kan worden aangepast naar de sfeer van de situatie. Het licht uit lijkt me gepaster dan een steeds van kleur veranderend moodlight, rood, blauw, groen…. Er is ook een mogelijkheid om muziek te spelen of foto’s te laten zien. Het klinkt inmiddels als een soort discobus.
Op de website kun je ook naar een filmpje kijken. Alles wordt van bovenaf gefilmd en ik vermoed dat er gebruik is gemaakt van een drone. Het ziet er vreemd uit, ik vroeg me af of iemand een dronefimpje van de begrafenis heeft gemaakt of dat het een begrafenis is voor de commercie, de kist met bloemen is even geleend en de rouwende mensen komen uit een naburig café.
De site verwees naar een Achterhoekse uitvaartbeurs. Daar kun je in alle rust de bus bekijken. Op de beurs was nog veel meer te zien. Het meest opmerkelijk vond ik een mevrouw die als medium de begrafenis gaat begeleiden. Ik neem aan dat ze contact maakt met de overledene. Dat kan tot bizarre situaties leiden. Je kunt dan beter bij het principe blijven over de dode niets dan goed. Anders loop je het risico dat het medium begint te pruttelen, “ik houd helemaal niet van witte rozen” zegt de man die zijn hele leven alles wat groeit en bloeit uit zijn tuin heeft verwijderd en nu volgens de rouwkaart van witte rozen houdt.
De begrafenissector is een goed lopende branche geworden. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is mogelijk. Er is nog meer mogelijk dan waar je zelf ooit behoefte aan hebt. Maar zoals in de economie geldt, aanbod creëert de vraag. Gelukkig weet ik zelf niet hoe ik de aarde verlaat. Maar ik hoop dat ik niet met de bus mee hoef maar gewoon een auto voor mezelf krijg.