Tag: nijntje

Draaideur Nijntje

VVV'tje itemprop="discussionURL"Eén reactie

In het UMC kun je een ribfluwelen Nijntje kopen, de opbrengst gaat naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Met dit geld kunnen zieke kinderen wat leuks gaan doen. Ze hadden verschillende kleuren: bruin, grijs, roze, groen, wit en blauw. Ik twijfelde over de kleur en stelde mijn aankoop steeds uit. Tot het moment dat ik zag, dat er alleen nog maar bruine en grijze Nijntjes waren. De verkoopster in de winkel wist niet of er nog andere kleuren op voorraad waren.

In de draaideuren bij de ingang hingen er Nijntjes als kerstdecoratie. Ik vroeg aan de verkoopster of ze er één blauwe voor me uit wilde halen. Bruin en grijs vond ik niet echt feestelijk. Het was onmogelijk om een Nijntje eruit te halen, “Daar kunnen we niet aan beginnen”. Nou ja, dan koop ik maar een bruin Nijntje

Ze begreep wel dat een blauwe leuker was voor mijn kleinzoon. Ik ben 46 dus het zou kunnen, maar ik vind het nogal vroeg om oma te zijn. Ik overwoog nog even om te zeggen dat ik zelf graag met een knuffel slaap, dat er helemaal geen kleinzoon was. Ze vroeg of het een cadeautje was. Ja inmiddels wel, dan was ze nog even bezig met inpakken terwijl er een lange rij achter me was ontstaan.

Na de kerst haalden ze de kerstversiering uit de draaideur. Ineens stond er een blauw Nijntje in de winkel. Gelukkig had ik het bonnetje bewaard en de kaartjes er nog aan laten zitten. Ik wilde mijn bruine Nijntje ruilen voor de blauwe. Ik hoopte erop dat ik niet weer als een oma zou worden aangesproken. Helaas, ik kon hem ruilen en ze begreep dat mijn kleinzoon er blijer van werd. Helemaal omdat op het Nijntje glitters zaten. Nu heb ik ineens een disco-Nijntje

Ik voel me inmiddels hoogbejaard. Wat gebeurt er als ik echt een oma zou kunnen zijn, word ik dan een overgrootmoeder?

Hoe dan ook hoop ik dat de kinderen in het WKZ een leuke middag hebben.

Nijntje mania

Mayke´s Mengelmoes itemprop="discussionURL"2 reacties

selfmade Nijntje

In het Centraal Museum is er een tentoonstelling over Nijntje die dit jaar zestig is geworden. Over zeven jaar gaat ze met pensioen en dat heeft ze wel verdiend. Het moet vreselijk zijn om een konijn te zijn dat zo populair is. Bij de ingang van het museum verzamelen zich dagelijks tientallen kleine hooligans met hun families. De kinderen leven zich uit en ook de ouders voelen zich weer jong. Ze gooien net zo hard houten blokken naar hun kinderen als de kinderen naar Nijntje blokken gooien. Zo vindt één ieder een slachtoffer om zijn agressie op bot te vieren. Wie dacht dat het allemaal idyllisch en vreedzaam was, want daarom is ons konijn zo populair, komt bedrogen uit, het gaat er hard aan toe. Ik geloof niet dat Dick Bruna ooit heeft gedacht dat het konijn zo zou verloederen. In de winkel gaat het gevecht verder. Kinderen die hun zakken vullen met allerlei Nijntje prullaria; wasknijpers, bordjes, kopjes, spaarpotten, boekjes, slabbetjes, messen, vorken en nog veel meer. De ouders schudden hun kinderen uit voordat ze naar huis gaan.

In het restaurant kunnen de kleintjes een konijnenbroodje eten, de ogen worden er als eerste uitgepulkt om vervolgens met een venijnige hap de oren af te bijten. Ach wat een leed! Gelukkig is hier de verloedering niet zo erg als in Japan. Daar zijn volwassen vrouwen helemaal verliefd op haar. In menig love hotel is er een “konijntje speelkamer”, waar de meesteres, verkleed als konijn, haar man met Nijntje prikkers bewerkt. “Fifty Shades of Grey” is er niets bij. Ik zelf krijg ook wilde fantasieën omdat ik word overspoeld door het konijn en haar, de hele dag door krijsende aanhangers. De kop wil ik van haar romp afrukken. Beste lezer u hoeft niet bang te zijn dat de kleintjes hierdoor geshockeerd zullen zijn want in de kinderslaapkamers wordt ze nog veel hardhandiger behandeld.

Gelukkig krijgt ze haar eigen museum waar voortdurend bewaking zal zijn zodat ze rustig oud kan worden.

Nijntje wordt 60

Kunst itemprop="discussionURL"Geef een reactie
nijntje Made in Holland Philip Hopman

Dit jaar is het 60 jaar geleden dat het eerste nijntje boek van Dick Bruna werd uitgegeven. Nijntje wordt 60 en dit wordt groots gevierd onder andere met de “nijntje art parade”. Aan zestig kunstenaars is gevraagd om een eigentijdse nijntje te ontwerpen. Op verschillende plaatsen in het land staan de beelden: Amsterdam, Den Haag, Schiphol, Utrecht en Valkenburg.
Nijntje is erg populair in Japan, daarom hebben vijftien Japanse kunstenaar ook een nijntje ontworpen. Deze beelden zijn nu op tournee door Japan.

Niet alle ontwerpen vind ik even mooi, maar het is een leuk project. Bij de ingang van het Centraal Museum staan twee nijntjes, één van Richard Hutten, nijntje by Richard Hutten en een andere van Piet Paris, De feestjurk. Ik denk dat op dit moment deze nijntjes de meest geknuffelde beelden ter wereld zijn. Iedereen omarmt haar en gaat met haar op de foto. Een klein meisje vroeg aan haar moeder of ze nijntje een kusje mocht geven.

Ik heb een nijntje gekocht van Philip Hopman, Made in Holland. Een nijntje in klederdracht wat wil een mens nog meer. Enige uitleg aan mijn zus was wel nodig. Nee het is geen pluche pop met kleren aan die in mijn Piet Hein Eek stoel zit, maar een klein bescheiden beeldje in de boekenkast. Mijn nijntje staat overigens in het groot op het Museumplein in Amsterdam.

Wat ik erg jammer vind is dat het niet goed gaat met alle nijntjes. Volendammer nijntje van Harmen van Straatenmeer die op het Domplein stond is zwaar beschadigd. Het is nog maar de vraag of de schade voor september, als de parade eindigt, kan worden hersteld.