Toen een vriend van mij op vakantie was in Rome, stuurde hij een kaart met Paus Franciscus. Dat had ik aan hem gevraagd omdat ik de Paus een sympathieke man vind. Eigenlijk wilde ik een 3d kaart dan kun je de Paus leuk laten bewegen maar die hadden ze niet. Met deze kaart ben ik ook erg blij. De paus staat nu in de boekenkast vriendelijk naar me te zwaaien. Soms valt de kaart op de grond en denk ik “o nee, de Paus valt van zijn geloof, snel weer terugzetten”.
Na Pasen kreeg ik van Itziar “un estampa”, de “Ntra. Sra. De la Esperanza Triana”; een bidprentje met daarop de afbeelding van de Maria van Triana. Ze was op vakantie geweest in Sevilla tijdens de Heilige Week (La Semana Santa de Sevilla). Ze had vier verschillende bidprentjes meegenomen en ik mocht er één kiezen. Daar heb ik wel even de tijd voor genomen, ik koos de Maria die het beste bij me past. Huilend maar toch met een glimlach. Ik ben er erg blij mee. De Maria van Triana is de heilige van de wijk in Sevilla waar tegels en keramiek worden gemaakt. Daarom heeft ze de bijnaam “De Maagd Maria van de tegels” (La Virgen de los azulejos). Achterop het prentje staat een gebed. Een gezamenlijk gebed ging me te ver.
Van mijn zus heb ik ooit een plastic beeldje van “Bernadette van Lourdes” met heilig water er in gekregen. Als ik het afstof zing ik altijd, “Avé, avé Maria avé”. Toen mijn oma overleed kreeg ik een speeldoos met het liedje van Bernadette. Het zat in een beeldje van Maria in de grot. Ik had het er vrij snel vanaf gesloopt omdat ik wilde weten waar de muziek vandaan kwam. Een duivelse actie, denk ik nu.
Inmiddels heb ik een aardige verzameling van katholieke souvenirs. Het kan vast geen kwaad, maar of het helpt is weer wat anders.
Het liedje “Te Lourdes op den Bergen” kun je hier horen.