Vandaag heb ik weer eens de gedichten gelezen die ik ooit heb geschreven. Het gedicht over de tram vond ik erg grappig. Alleen mensen die met de oude gele Amsterdamse tram gereisd hebben kunnen zich er wat bij voorstellen.
Tja en de al lang weer vervangen strippenkaart, was toen nog actueel.
TRAM
Geel monster begeeft zich door de stad.
De wielen slijpen op de tramrails.
Bel ringt, de dag begint,
Aandachtsloze fietser
remt met al zijn kracht.
Computerstem kondigt museumplein aan,
Klik, klak, klik, klak, mensen stappen uit.
Stempelautomaat vervangt het rinkelen van geld,
door een eenvoudige ping.
Rollend geluid, deur sluit.
Al heen en weer wiegend,
begeef ik mij door de stad.