Bij een AH in de buurt hebben ze een experiment met zelf je boodschappen scannen. Het leek me erg prettig omdat ik dan niet meer langs een kassa hoef waar één of andere caissière aan mijn hoofd zeurt. Ik begon enthousiast met het scannen van mijn boodschappen.
Het ging al mis bij mijn eerste aankoop. Twee meloenen voor €2,09 combineren mogelijk. Eerlijk gezegd begrijp ik helemaal niks van dat combineren. Je hebt twee soorten meloenen, een Galia meloen en een Cantaloupe en de ene is duurder dan de andere. Er zijn teveel opties waardoor ik niet meer wist wat ik moest doen. Je kunt twee goedkope meloenen kopen of twee dure meloenen. Tot zover begrijp ik het nog. Als je één meloen scant krijg je op je scherm de tekst: “U loopt een bonusaanbieding mis 1+1 gratis”. Het meest ideale is om één goedkope meloen en één dure te kopen voor de prijs van één goedkope meloen. Dat suggereert de afbeelding bij de aanbieding ook. Maar dat gaat niet, je betaalt dan twee dure meloenen. Dat is niet eerlijk omdat je dan tachtig cent meer betaalt voor de goedkope meloen, namelijk €2,89 in het totaal. Ik overwoog nog even om gewoon twee goedkope meloenen te scannen waarvan er dan één de dure zou zijn. Maar ja, dat is fraude. Ik dacht “Weet je wat, zoek het uit met je meloenen”. Door mijn handscanner waren ze wel gescand. Verwijderen ging gelukkig eenvoudig De vraag was ook nog waar ik de meloenen moest scannen want er zat geen streepjescode op. De code zat op het bord waar de aanbieding op stond. Onhandig. Bij de salades, koeken en ijsjes kreeg ik ook de melding dat ik een aanbieding misliep. Reden om het niet te kopen.
Nadat ik alles had gescand wilde ik afrekenen, contactloos wel te verstaan. Ik stond voor een scherm met allerlei vage opdrachten. Ik begreep er echt niks van. Daar ging het fout. Een meisje bij de handscanners wilde me helpen, weg was mijn kans om contactloos te winkelen. Ik had veel meer contact dan dat ik bij de kassa had gehad. Ze ging me alles uitleggen en controleerde of ik alle boodschappen wel gescand had. Vervolgens komt er een bonnetje uit het apparaat. Ik hoef nooit een bon, verkreukelde de bon direct en stopte hem in mijn broekzak. Tot mijn ongenoegen bleek dat je het bonnetje moest scannen bij het verlaten van de winkel. Door de kreukels kon de bon niet meer gescand worden. Daar kwam het behulpzame meisje weer in beeld. “Mevrouw, dat moet u niet meer doen want dan gaat het poortje niet open.” Daar was ik zelf al achter gekomen. Gelukkig opende ze het poortje en kon weg bij de AH. Het is echt een systeem van niks en zeker niet contactloos.