Ik heb al vijf dagen geen sigaret meer gerookt. Zolang ik in mijn huis zat, was er niks aan de hand, lekker een peukje bij de koffie ’s morgens. Fijn om zo de dag te beginnen. Maar eenmaal buiten werd het een ramp. Op steeds meer plaatsen mag niet gerookt worden. Eerst niet meer binnen en toen niet meer buiten op een terras. Daar gaat de lol van een espresso met krantje en sigaret in de zon op een terrasje.
Mensen begonnen ook echt raar te doen. Dan zat ik buiten in een parkje rustig te roken. Vraagt een vrouw ineens aan me ‘Kunnen we van bankje wisselen, dan zit ik niet in uw rook. De wind komt namelijk van die kant .’
Het is gewoon de voorloper van ‘aanhoesten’, iemand ‘uitroken’. Dat het hele park blauw staat van de rook door het barbecuen dat is geen probleem. Maar och, och, och, u rookt in de buurt van een kinderspeeltuin. Wilt u daar onmiddellijk mee stoppen! Weet u wel hoeveel giftige stoffen u zomaar de lucht in blaast! Ik kreeg dan altijd de neiging om met drie sigaretten in mijn mond daar te gaan staan stomen.
Op vakantie was het ook niet leuk meer. Gelukkig zijn Spanjaarden niet zo hysterisch als Nederlanders en mocht je in de buitenlucht overal nog roken, zelfs in speeltuinen. Binnen is roken daar ook verboden. Op mijn hotelkamer mocht ik overigens gewoon roken. “Si no lo veo…” (Als ik het niet zie…) Waar ik wél helemaal geïrriteerd door raakte, was het bedelen om sigaretten. Vooral in Valencia was het een plaag. Als ik een sigaret opstak dan kwamen overal mensen vandaan die een sigaret wilden hebben. Ik voelde me een sigarettenautomaat en hield er snel mee op om er één te geven. “Puta turista” was dan hun antwoord. Fijn, gezellig op vakantie….
De vraag is natuurlijk of ik het vol ga houden om niet te roken. Zolang ik in het UMC ben zal het wel lukken. Ik zie het werkelijk niet zitten om buiten het terrein te gaan staan roken. Tien minuten lopen en dan sta ik ‘in the middle of fucking nowhere’ in de regen onder een parapluie te roken met wat andere “lowlife’s”.
Het geld wat ik nu bespaar door niet te roken stop ik een spaarpotje en daar kan ik dan weer mooie schilderspullen van kopen. Vandaag heb ik de prijs van een pakje sigaretten wel verhoogd. Dat kan nu; ik bepaal de prijs. Van €5,- naar €6,-. Een pakje in de winkel kost namelijk €7,70. Wat natuurlijk een onmogelijk bedrag is en ze gaan niet in de bonus.
Ik vond de boodschap “Roken is dodelijk” wel geruststellend. Geeft toch een soort garantie dat het leven eindig is en wat de oorzaak kan zijn. Uiteindelijk is het leven zelf namelijk dodelijk. Nu moet ik maar afwachten wat de oorzaak is. Covid-19 is ook dodelijk, daar kan ik wel even mee vooruit.
Wanneer de zorg in rook vervliegt