Smoky & Secret!

Vrouwen jaren dertig

Vrijdagavond was er het personeelsfeest van het Centraal Museum. Het thema dit jaar was Utrecht in de jaren twintig-dertig. De Nicolaïkerk was omgetoverd in een jaren dertig club. Op het altaar stond een dj die geen rekening hield met de akoestiek in de kerk. Hierdoor was er een kakofonie van trompetten. Veel mensen hadden zich leuk verkleed, maar de parelkettingen en hoofdbanden met veren kwamen wel erg veelvuldig voor. Één collega droeg een stola van struisvogelbont, dat maakte haar lekker knuffelbaar. Ik was niet verkleed vanwege mijn trauma door het Brabantse carnaval. De sfeer was goed en mijn tafelgenoten waren uitstekend gezelschap. Het eten was ook erg lekker. Eerlijk gezegd heb ik ook veel naar de film gekeken van het Utrechtse Archief over Utrecht in de jaren dertig. Bizar om te zien hoe alle weggebruikers; paard en wagen, fietsers, voetgangers, auto’s, vrachtwagens, vee en de tram door elkaar reden zonder dat er ongelukken gebeurden.

Filmpje Utrechts Archief kruispunt: Catharynebrug 1924

Ik was niet van plan om lang te blijven, na het eten wilde ik naar huis gaan. Bij binnenkomst had ik een bon gekregen om in het “illegale” casino te gokken. Roulette vind ik niet zo leuk omdat je het helemaal niet kunt beïnvloeden. Bij Black-Jack kun het lot wel enigszins sturen. Eerlijk gezegd was het de eerste keer dat ik het deed maar tot eenentwintig tellen dat lukt me wel. Ik begon met 10 blauw-witte fiches. In het bakje van de croupier lagen ook andere kleuren. Daar lag mijn eerste doel: verander de kleur van de fiches. Toen dat niet lukte omdat er geen andere fiches werden gebruikt, besloot ik om zoveel mogelijk fiches te verzamelen. Dan moet je natuurlijk wel hoog inzetten, met één of twee fiches kom je niet ver. Tot mijn en ieders verbazing won ik het ene spel na het andere. Mensen wilden weten wat mijn strategie was. Eerlijk gezegd had ik geen bewuste strategie. Ik keek naar de kaarten die op de tafel lagen, lijkt me logisch, maar waarschijnlijk deed niet iedereen dat. Ik schaamde me ook wel een beetje dat ik steeds won. Normaal gesproken win ik nooit wat. Meerdere mensen waren na een paar rondes al hun fiches kwijt en ik bleef maar winnen. Inmiddels had ik de hoofdprijs gewonnen, mooi moment om te stoppen. Ik ben erg blij met mijn prijs: een Nijntje-banner tas met slacentrifuge. Geen paniek er staat geen Nijntje op de tas, hij is egaal geel. Volgend jaar ga ik zeker weer naar het feest.

2 reacties

Vraag het maar