Vandaag was ik op de zolder in het Centraal Museum. Daar is ooit mijn loopbaan in het museum begonnen bij Kids Centraal. Nu kan ik me nauwelijks voorstellen dat ik het ooit leuk heb gevonden om met kinderen te werken. Op de zolder is een tentoonstelling over het werk van Dick Bruna. Zijn fiets staat er hierop heb ik hem vaak door Utrecht zien fietsen. Inmiddels heeft de fiets twee lekke banden, maar dat is wel zo authentiek.
Er waren wel veel peuters met oma’s. Slechte combinatie. Er was een oma die haar kleuter corrigeerde: “Nee dat is geen kwast die Dick Bruna gebruikt, maar dat heet een ‘sleper”. Arm kind.
Vervolgens was er een oma die een poepje rook.
“Heb jij een poepje gedaan?”, vroeg ze aan een snoezig kereltje.
“Nee, oma”.
“Heeft Nijntje dan een poepje gedaan”
“Nee, oma”.
“Ik ruik toch een poepje…, heb je echt geen poepje gedaan?”
“Nee, oma”.
Toen dacht ik: heeft oma misschien een poepje gedaan? Je weet het niet…
Voordat ik het eruit kon flappen, ben ik snel weggegaan. Nee, geen poepjes voor mij.