Als één winkel in Utrecht blij mag zijn dat er de afgelopen weken alleen een afhaalservice was, dan is het de Amac. Ik vond dat het weer eens tijd werd voor een nieuwe iPad. De oude was erg traag. Maar ja ik word ook al een dagje ouder en dat merk ik met de allernieuwste technologie.
Hallo ik ben het…
Zojuist wilde mijn iPad niet opstarten omdat hij mijn gezicht niet herkende. Dan begin ik direct een discussie met mijn iPad “Hé doe niet zo flauw je ziet toch dat ik het ben! Nee ik ga de code niet intoetsen. Moet mijn bril nou op of af om herkend te worden?! Weet je wat; zet zelf een bril op! Dan ben ik nog maar net begonnen. Bovendien is de thuisknop verdwenen en vervangen door een balkje. Ik hield nou juist zo van deze knop altijd een plek om naar terug te keren. Home sweet home.
iPencil
Het ging helemaal fout met de iPencil. Die deed het gewoon niet, alleen wat vage vegen op het scherm. Tekenen met mijn vinger in Procreate geen enkel probleem. Maar de pen deed het op het scherm niet. Hij werkte wel als ik hem gebruikte om iets aan te tikken maar tekenen, nee. Bij de handleiding stond dat ik twee keer moest tikken op de pen om van functie te veranderen. Waar ik precies op de pen moest tikken was volkomen onduidelijk. Ik tikte overal en nergens met weinig of veel kracht. Geen resultaat. Gelukkig kon ik deze functie uitzetten.
Na twee dagen het internet afstruinen om een oplossing te vinden, was ik nog geen stap verder gekomen. Ik heb van alles geprobeerd. Het voelde surreëel: een pen die geen pen is. Of een pen die zoveel eigen denkvermogen heeft dat de gebruiker het niet meer kan begrijpen. Het tekenprogramma Procreate biedt hondenderden mogelijkheden tel daar een pen bij op die ook weer -tig mogelijkheden heeft, nou dan wordt het erg ingewikkeld.
Als de Amac gewoon open was geweest dan was ik hoogst waarschijnlijk teruggegaan met mijn pen. Dan had ik weer moeten wachten voordat ik aan de beurt was bij de servicebalie. Tegenwoordig geven ze je een kopje koffie om de wachttijd wat aangenamer te maken. Zotte boel, mijn koffie drink ik graag in een koffiebar, maar deze zijn dicht. Bij de Amac wil ik iets van Apple en bij de Starbucks wil ik koffie. Simpel lijkt me.
Eenmaal aan de beurt had ik dan een nieuwe pen gewild, want deze is stuk, hij doet het niet. Zo’n jongen zou dan dingen zijn gaan doen die ik thuis ook al had gedaan. In het meest gunstige geval had hij hem gemaakt. Zo niet dan was ik boos geworden en ik was in mijn autistische modus geschoten: deze is stuk en ik wil een nieuwe.
Gelukkig heb ik de pen zelf gemaakt voordat de winkels weer open zijn gegaan. Hij was dus niet stuk maar de instellingen stonden verkeerd. Nu kan ik eindelijk fijn gaan tekenen op mijn iPad.