In de dichtbundel “101 poems to keep you sane. Emergency rations for the seriously stressed” bewerkt door Daisy Goodwin staat in het hoofdstuk “Domestics Godness Anxiety” een gedicht waar ik altijd aan moet denken als ik de was aan het opruimen ben. Iedereen kent vast wel het probleem van die ene sok die overblijft.
The Sorrow of Socks
Some socks are loners-
They can’t live in pairs.
On washdays they’ve shown us
They want to be loners.
They puzzle their owners,
They hide in dark lairs
Some socks are loners-
They won’t live in pairs.
Wendy Cope