Vanochtend werd ik heerlijk wakker, geen verkeer te horen. Ik heb de gordijnen opgedaan en er was ook geen verkeer te zien. Eerst dacht ik dat de straat was afgesloten in verband met demonstraties. De man achter de receptie vertelde me dat er een 10 kilometerloop was voor brandweermannen op de Granvia. Ik zag later ook een aantal brandweermannen met volle bepakking rennen. Zonder bepakking zou het mij al niet lukken.
9:30 Ontbijt
Bij het ontbijt was livemuziek. Ik was een beetje bang dat ik ‘s ochtends zou zitten rocken bij mijn ontbijt. De medewerker van het hotel had me sfeervolle muziek beloofd. Na de ervaring van Kapper Kees met “zijn sfeer” was ik er niet helemaal gerust op. Ik werd vriendelijk begroet door de ober. “Leuk je weer te zien, hoe gaat het met je?”
“Goed, goed moest weer even van stad wisselen. Van Utrecht naar Barcelona.”
Het ontbijt wordt steeds goedkoper nog ‘maar’ €12,- in plaats van €20,-. Het was nog even uitgebreid en lekker als voorheen. De fles van de smoothie kreeg ik niet open. Snel kwam hij naar me toe: “Dat doe je zo” Ik schaamde me een beetje, dat ik weer vergeten was hoe ik zo’n fles moest openen.
De muziek was heel aangenaam. Lekker rustig, Spaans, Engels Frans, gevarieerd. Gelukkig zong ze geen “Dos gardenias para tí”. Dat kan ik op de vroege ochtend niet verdragen. Wel een grap natuurlijk, live-muziek bij je ontbijt. Kun je eigenlijk niet verzinnen. Het eerste ontbijt was op kosten van het hotel, om me te verwelkomen.
Ik schrok toen ik kinderen in de ontbijtzaal zag zitten. Ik dacht ‘daar gaat mijn rust’, kinderen die het hele hotel gaan terroriseren. Maar ze waren heel rustig, ik hoorde ze niet en bij het buffet waren ze beleefd. Het bestaat, opgevoede kinderen! In Nederland is de norm dat je het wangedrag van een kind maar moet accepteren en vooral niks van mag zeggen. Ik dacht altijd komt vast door de opwarming van de aarde, er is een genetische verandering bij deze kinderen. Ze zijn niet op te voeden. Waarschijnlijk zijn het toch de Nederlandse ouders die zich zelf te belangrijk vinden om zich met hun kinderen bezig te houden. Spaanse kinderen daar heb ik ook nooit last van.
10.15 Picasso Museum
Op pad naar het Picasso museum voor een rondleiding. Ik had anderhalf uur gerekend om van mijn hotel naar het museum te gaan. Nog ruimschoots de tijd om van te voren ergens een kopje koffie te drinken. De app zei 15 minuten lopen. Niet te geloven, ik begrijp nog steeds niks van die app. Eerlijk gezegd was ik in het begin een beetje eigenwijs. Ik wilde ook op mijn gemak door de stad wandelen en mijn eigen route volgen. Tja, dat werkt niet. Je kunt google de route opnieuw laten bepalen. Maar na een tijdje begreep Google er ook niets meer van. “Routeberekenen” het duurde eeuwig. Ik had ook stil moeten blijven staan anders wordt Google gek van je. Zoals ook in Madrid bleef de tijd staan op 7 minuten. Welke kant ik ook op ging, 7 minuten. De app zegt ook “naar het Noord-oosten lopen”. Dat weet ik toch allemaal niet, links en rechts is al ingewikkeld genoeg.
Nou, ik kwam te laat voor de rondleiding. Ik zag de groep staan en ging erbij staan. Dat was niet de bedoeling: “hacer cola” met andere woorden: ik moest bij de kassa in de rij gaan staan. Het was een lange rij, daar had ik niet zoveel zin in dan mis ik de hele rondleiding. Onder het motto van ‘ik heb al een kaartje’ liep ik direct naar de kassa. Gelukkig maar ik mocht na wat zielig zeuren over de foute route van google maps nog meegaan.
Het was een interessante rondleiding over de geschiedenis van het gebouw van het museum. Het is bij één huis begonnen en is inmiddels uitgebreid naar vijf huizen. Een deel van de huizen is nog in originele staat. El palacio del Baró de Castellet is verbouwd in een neoklassiek stijl. Protserig maar wel indrukwekkend. In een ander deel zijn de middeleeuwse beschilderde balken was nog te zien. Ze vertelde ook veel dingen over Picasso die ik nog niet wist.
14.15 Pantuflas
Ik was vergeten om pantoffels mee te nemen en om op blote voeten door mijn hotelkamer te lopen voelde niet goed. Wel zo handig om ze vandaag te kopen dan heb ik er de hele vakantie plezier van. Maar het moet natuurlijk geen missie worden, -tig winkels in en uit voor een paar pantoffels. De eerste Spaanse schoenenwinkel die ik tegenkwam ging ik binnen. Het was nog een authentieke winkel met echte Spaanse schoenen. De pantoffels waren ook erg Spaans, kitscherig. Ik wilde er niet veel geld aan uit geven, ze waren sowieso niet echt duur. Ik vroeg me wel af of het niet allemaal kinderpantoffels waren. Maar ja, maat 40 is toch echt voor volwassenen. Uiteindelijk heb ik de minst lelijke gekozen. Ze waren nog wel zo lelijk dat ze grappig werden. Ik vroeg nog aan de vrouw in de winkel of ik er niet te oud voor was. “Nee, zeker niet!”.
15.25 Kerstmarkt
Nog nooit van mijn leven ben ik op een kerstmarkt geweest. Nu in Barcelona kon ik er niet omheen. Op het plein voor de kathedraal was er één. Ik heb mijn ogen uitgekeken, zingende en dansende kerstbomen. De kerstman die in een touw klimt als je in handen klapt. Maar dat werkte niet. Die vrouw stond maar te klappen, echt beweging kwam er niet in de kerstmannen. Veel kraampjes met spullen voor in een kerststal. Bij één kraampje hing een bordje: “si toques, si rompes, pagues”. Lijkt me logisch dat je ervoor betaalt als je iets stuk maakt.
Ik ging opzoek naar de kraam van Caganer. In Catalonië hebben ze de traditie om een poepend mannetje in de kerststal te zetten. Kort gezegd zorgt poep voor geluk en voorspoed. Inmiddels is er een traditie ontstaan om van bekende mensen een Caganer te maken. Van Trump, Poetin, Johnson, Freud en de Paus…. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een poepende Catalaanse onafhankelijkheidsdemonstrant.
19:58 Tapas
Het hotel raadde me een tapasrestaurant aan waar het vaak druk is en je niet kunt reserveren. “Het is erg moeilijk om er een plekje te krijgen”. Binnen stonden mensen te wachten op een tafeltje. Ik probeerde me te melden bij iemand maar niemand reageerde. Dan zit er niets anders op om gewoon ergens te gaan zitten en maar afwachten wat er gebeurt. Ik werd vriendelijk bediend. De tapas waren voortreffelijk, vooral de groene aspergers en paddestoelen van het seizoen. Naast mij zat een lesbisch stel uitgebreid te zoenen. Prettig dat het kan, in Nederland zijn we wat minder tolerant geworden. toch jammer.
21:15 Farmacia / Apotheek
Mijn rug deed behoorlijk zeer. Misschien wel zo verstandig om een crème te kopen. Ik vond een apotheek maar de deur was op slot en er stond een hekje bij de deur. Gelukkig was hij wel open. Via een telefoon bij de deur werd gevraagd wat ik wilde hebben. Een crème. Hij deed de deur open en rommelde weer wat in lades. Ben benieuwd waar hij nu mee komt, dacht ik. “Voltadol Forte” Kijk daar kan ik wat mee. Vooral het forte. In Nederland komen ze altijd met halve maatregelen. Binnen twee dagen geen pijn meer in mijn rug.
Morgen een afspraak met Miguel plus hond en het concert van Manolo Garcia.